ภาพทุกอย่างไหลเข้ามาในหัวของเจ้าเอย น้ำข้นสีขาวที่ฉีดลงบนแก้มของเธอยามที่ดินแดนถึงจุดสุดยอดมันยังไม่เลือนหายไปเพราะร่องรอยบนร่างกายและความเจ็บหน่วงยังคงชัดเจน ใบหน้าหวานแดงซ่านจนดินแดนยกยิ้ม เขาใช้ดวงตาร้ายกาจจ้องมองร่างกายขาวนวล เห็นรอยแดงจากการดูดที่ต้นคอระหงก็รู้สึกบางอย่างขึ้นมา...คนตัวเล็กเห็นสายตานั่นก็ผละตัวเองให้ห่างจากเขา เธอดึงถ้วยข้าวต้มมาไว้ในมือในที่สุด
“อย่าหวังว่าฉันจะยอมให้คุณทำอะไรแบบนั้นอีก”
ดวงตากลมจ้องเขม็ง ในนั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและจะไม่มีวันยอมให้เขาหลอกเธออย่างคืนนั้น ดินแดนยักไหล่อย่างไม่รู้สึกสะทกสะท้าน เขายืนกดอกมองการกระทำของอีกฝ่ายที่กำลังตักข้าวต้มในถ้วยกินทีละคำ
ใบหน้าของเจ้าเอยไม่รู้สึกถึงความอร่อย จนคนที่ยืนมองอยู่เอ่ยถาม
“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย”
เขาอุตส่าห์สั่งข้าวต้มร้านชื่อดังมาให้เธอ แต่เจ้าเอยทำหน้าไม่สมกับได้กินของดี
“ก็ไม่อร่อย”
“งั้นไ
