“เราทะเลาะกันเรื่อง โอลิเวอร์กับวาสินีครับ” โจนาธานถอนหายใจแรง เริ่มต้นเล่าเรื่องราวต้นเหตุก่อนเขาจะเข้าไปในห้องพักของมิเชลให้ฟัง “ผมโมโหที่เธอด่า และตบผม เอ่อ...”
“คุณเลยจูบสั่งสอนสินะ หึหึ” คนเคยเป็นหนุ่มต่อคำพูดที่เหลือให้ พลางมองหน้าอย่างเข้าใจ “เมื่อก่อนตอนผมหนุ่มๆ ผมก็เคยทำ ภรรยาผมตอนสาวๆ ฤทธิ์เยอะจะตาย ทะเลาะกันทีเถียงเธอไม่ทันผมก็จับมาจูบ จูบ ถึงจะเลิกทะเลาะกันได้”
“พวกผู้หญิงเวลาโมโหหน้ามืดขึ้นมา เราหยุดเธอไม่ได้ง่ายๆ หรอกครับ ถ้าไม่ใช้วิธีนี้” โจนาธานยิ้มได้ เมื่อเห็นท่าทีของผู้ใหญ่ไม่ได้หมายโทษอย่างที่กลัว
“ถึงจะเป็นวิธีที่ดี แต่ไม่ได้หมายความว่ามันถูกต้องหรอกนะ” คุณโรเบิร์ตไม่ปล่อยให้ชายหนุ่มใจชื้นนานเกินไป รีบจัดการกำหราบต่อ “คุณจะรับผิดชอบเรื่องนี้ยังไง คุณโจนาธาน”
คนถูกถามชะงักเล็กน้อย นิ่งคิดหาคำตอบมาตอบอยู่ครู่หนึ่ง “ผมยินดีรับผิดชอบ หากมิเชลเธอยอมนะครับ” เขาสบตาอย่
