เฟื่องลดานอนคิด ว่าเธอจะทำอย่างไรดี เธอไม่อยากให้ลูกเกิดมามีพ่อใจโลเลแบบเขา เดี๋ยวก็บอกไม่รัก เดี๋ยวก็บอกรัก เธอไม่มั่นใจเลยสักนิดเดียว
วันนี้ภัสสกรณ์นั่งทำงานอยู่ที่บ้านของเฟื่องลดา เพราะเป็นห่วงกลัวเธอจะเป็นอะไรไป เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเธอต้องท้องแน่ๆ แต่ว่าต้องให้เวลาเธอก่อน
เขาดีใจจนเก็บไว้ไม่อยู่รีบโทรไปบอกมารดา แล้วสองคุณแม่ก็เตรียมดูของใช้เด็กอ่อนทันที ภัสสกรณ์เคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จเพื่อจะได้มาอยู่ดูแลเธอที่บ้าน เขาไม่กลับแล้ว เมียท้องอย่างนี้
จนเวลาผ่านไปช่วงเที่ยงวัน เฟื่องลดาก็ยังเงียบจนเขากระวนกระวายใจ ต้องเข้าไปในห้องของเธอเอง
“เฟื่อง...ตื่นขึ้นมากินอะไรก่อนไหม”
“ไม่...คุณไม่ต้องมายุ่ง” เฟื่องลดาเอาผ้าคลุมตัวไม่อยากเห็นหน้า เพราะเขาคนเดียวแท้ๆ
“คุณจะโกรธจะเกลียดผมยังไงก็ได้ แต่ว่าลูกต้องบำรุงนะ เดี๋ยวลูกเราไม่แข็งแรง” เขาพูดอย่างอ่อนโยนกับเธอที่สุด
“ลูกฉันคนเดียว พ
