หนึ่งเดือนต่อมา..
นับตั้งแต่วันที่บิดาและมารดาของรวมพล เข้าไปคุยกับมารดาของเธอถึงเรื่องราวทุกๆอย่าง งานหมั้นก็ถูกจัดขึ้นในเวลาต่อมา ตลอดระยะเวลาที่ก้าวผ่าน เขาทำตัวเสมอต้นเสมอปลายเสมอๆ จากที่เศษเสี้ยวหัวใจยังหลงเหลือความกังวลในบางสิ่งบางอย่าง มันก็ลบล้างด้วยตัวของมันเอง เธอลืมเรื่องราวของผู้หญิงคนนั้น เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยเข้ามาข้องเกี่ยวเลย
จนกระทั่ง ความบังเอิญ พาเราไปเจอกัน..
เป็นครั้งที่สอง ที่เธอได้เผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้น แต่ทว่า ต่างกันตรงที่ครั้งนี้ เธอเจอ พร้อมๆกับคนรักของเธอที่อยู่ข้างกาย
รวมพลสบตากับเธอนิ่ง แน่นอน เขาเลือกที่คว้ามือของเธอไปจับเอาไว้ทันที
"ดูมีความสุขจังเลยนะคะพล.."
ประโยคทักทาย ไม่อาจทำให้เธอและเขาเดินผ่านหน้าผู้หญิงคนนั้นไปได้ มือบางที่ถือขวดนมสดค้างอยู่ เลือกที่จะวางลงที่ตำแหน่งเดิมทันที
"พี่ว่าเราไปเลือกของด้านโน้นบ้างดีกว่
