บทที่15 ขยะไร้ค่า

1598 คำ

นับตั้งแต่ปรวีร์บังคับกิ่งพยอมจดทะเบียนสมรส ความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยา(สมรส)ยังคงเรียบนิ่ง เฉยชาเหมือนเดิม กิ่งพยอมมีทีท่าบึ้งตึงใส่สามีหนุ่มโรคจิต ฉวยโอกาสตอนอยู่สองคนตามลำพังจับเธอกลืนกินบนเตียงทุกวันทุกคืน จนเวลาล่วงเลยมาถึงหนึ่งเดือนต่อมา กิ่งพยอมอ่อนข้อให้นายใหญ่ปรวีร์ เพราะเขาดูแลเธอดี ไม่มีว่าโหดร้ายทารุณกรรมเธอเหมือนแต่ก่อน หญิงสาวถือปิ่นโตอาหารกลางวันไปให้เขาสวมตัวหนุ่มหล่อชาวไร่ชากาแฟตามคำสั่งของคนเอาแต่ใจทุกคืน และมีพวกคนงานเอ่ยแซวนายใหญ่คลั่งรักนายหญิง จนเธอแอบเอียงอาย และสองแม่ลูกนั่นรู้ว่าเธอเป็นนายหญิงของที่นี่ก็ไม่วนเวียนสร้างความรำคาญแก่เธอกับเขาอีกเลย “นายหญิง นายใหญ่กำลังจะมาแล้วครับ” ขุนเขา หัวหน้าควบคุมคนงานในไร่ฉีกยิ้มกว้าง นายหญิงสวยใสตามธรรมชาติแบบนี้ นายใหญ่จึงหวงก้างไม่เว้นแม้กระทั่งลูกน้องตนเอง “ค่ะ งั้นฝากปิ่นโตให้เขาด้วยแล้วกันนะคะ บอกเขาว่ากิ่งไม่ค่อยส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม