บทที่11 เจ็บไม่แพ้กัน

1632 คำ

กิ่งพยอมแทบไม่มีเสียงร่ำร้องขาดใจตาย หญิงสาวถูกปีศาจร้ายในคราบนายใหญ่โหดทรมานเธอแสนสาหัส จากผิวขาวเนียนถูกตากแดดจนผิวแทบเกรี้ยมไหม้ ทั้งร้อนสุดขีด อาการอ่อนเพลียจากผลพ่วงร่างกายเล็กบอบบางทำเอาสติพลันดับวูบ... ‘เธอเจ็บ เจ็บถูกการกระทำทรมานของปีศาจร้าย พ่อมดไร้หัวใจย่ำยี เจ็บจนอยากตาย’ นานนับหลายชั่วโมงกว่า นายใหญ่ปรวีร์มีฉายาไร้หัวใจ มีแต่ความโกรธแค้นเคืองสุมเต็มอกแกร่งยากลบเลือนพยายามหักโหมทำงานหนัก เข้าไร่ควบคุมคนงานและเก็บผลผลิตโดยไม่สนใจว่าตนเองจะตากแดดร้อนหรือกลัวผิวเขาจะเสียมากขนาดไหน ทว่าหัวใจยังคงติดค้างคาบางอย่างที่ไม่สามารถสลัดหลุดดิ้นออกจากข้างในอก ลึกๆ แอบเป็นห่วงอาการนักโทษสาว อีกใจหนึ่งบอกตนเองว่าไม่สนใจ ผู้หญิงหลอกลวงคนนั้นไม่มีค่าอะไรสำหรับเขาสักนิด จนกระทั่งเวลาผ่านมาจวบจนห้าโมงเย็น อัคคีวิ่งเข้ามาหานายใหญ่กำลังกลับบ้าน หลังจากทำงานบนไร่เสร็จ ลูกน้องคนสนิทแสดงสีหน้าตื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม