EP.8 ทางเลือกสุดทารุณ!
831 คำ
รอยยิ้มร้ายกาจแสยะพลางกระดกเบียร์จนหมดแล้วบีบกระป๋องจนแหลกคามือ เขาลุกจากโซฟากลางบ้านตรงดิ่งมาหาสาวน้อยที่ถอยหลังทีละก้าวเพื่อหลีกหนี
ตึก
แผ่นหลังแนบชิดติดตู้ปลาดวงตาเบิกโพลงด้วยใจหวั่น ริมฝีปากบางสั่นระริกยกมือขึ้นมาปิดบังหน้าอกตัวเองตามสัญชาตญาณ
"อย่านะคะพี่ ฮึกกก" เขาคงไม่เลวร้ายขนาดขืนใจใครหรอกนะแต่สายตาเจ้าเล่ห์แบบนี้ไว้ใจไม่ได้
"เธอรอดชีวิตมาได้เพราะฉันไม่ใช่หรือไงก็แค่สละตัวเองนอนกับฉันสักคืนคงไม่สึกหรอหรอกมั้ง"
"หนูทำไม่ได้หรอกค่ะคือว่าหนู อึก ค..คือว่าหนูยังบริสุทธิ์"
"____"
สวยแบบนี้คิดว่าจะมีประสบการณ์เสียอีก รู้สึกเซ็งขึ้นมาซะงั้น! ปกติผมชอบคนที่มีลีลาเด็ดจะได้ไม่เบื่อเวลากระแทกเพิ่มความมัน แต่เมื่ออยู่ใกล้กลิ่นบางอย่างก็คละคลุ้งหอมหวานภายใต้กางเกงของผมตอนนี้มันตุงใหญ่มาก
"ตอแหลเธอตาย!" จมูกผมเริ่มถูไถพวงแก้ม "สั่นขนาดนี้คงจะ..จริง เหอะ"
ทันทีเขาก็ผละออกถอดเสื้อที่ใส่โยนลงตระกร้าหน้าห้อง ผิวขาวทั้งเนื้อแน่นกล้ามเป็นลอนพรีเมี่ยมสะดุดตาทำให้น้ำผึ้งจดจ้อง
"อย่าแอบกลืนน้ำลายสิเสียงมันดัง"
"!!!"
โลกันตร์ประสาทสัมผัสไวเขาจึงเอ่ยแซวทันใดก็หยิบเบียร์อีกกระป๋องมากระดกดื่มก่อนจะตั้งคำถามให้สาวน้อยที่ยืนนิ่งไม่กล้าขยับ
"เท่าไหร่?"
"อะไรคะ.."
"ความบริสุทธิ์ของเธอจะขายเท่าไหร่"
"หนูไม่ขายหรอกค่ะ"
"เก็บไว้เดี๋ยวบูดนะ"
เพราะกลิ่นกายสาบสาวคละคลุ้งไปทั่ว ทั้งใบหน้าสวยยิ่งทำให้ชายหนุ่มหวั่นไหว เขากระดกดื่มแอลกอฮอล์เพิ่มความเร้าใจก่อนที่จะหยิบมีดบนชั้นวางออกมา
"ฉันไม่ชอบช่วยเหลือใครฟรีๆ ฉะนั้น เธอต้องนำบางอย่างมาแลกถ้าไม่ยอมให้ฉันเปิดซิงก็เลือกเอาว่าจะให้เฉือนอวัยวะส่วนไหนของเธอดี"
"มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะ...พี่เป็นคนโรคจิตหรือไง!"
"ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ หึ เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันสร้างตัวเลือกให้ เพราะว่าฉันไม่มีรสนิยมข่มขืนใครแต่ชอบนักเวลาที่เห็นอีกฝ่ายดิ้นทรมานด้วยความเจ็บปวดมันโคตรจะสะใจเลย"
"!!!"
เขาต้องบ้าไปแล้วแน่นอนแต่ทุกอย่างที่เผชิญอยู่ทำให้ฉันมั่นใจว่าไม่ได้เป็นเพียงคำขู่ มีดปลายแหลมบนโต๊ะถูกเขาหมุนแกว่ง ฉันกลืนน้ำลายฝืดเคืองตอนนี้กลัวจนเยี่ยวจะเล็ด
ต๊บ
ฝ่ามือหนาฟาดลงโต๊ะทำให้สาวน้อยสะดุ้งโหยงเสียงพ่นลมหายใจโลกันตร์เริ่มหงุดหงิด
"รีบเลือกมาสิวะ!" ผมตะเบ็งเสียงเพราะใกล้หมดความอดทน "เพราะถ้าให้เลือกฉันจะเฉือนจมูกเธอซะ"
"ไม่ได้นะคะ ฮื้อ"
"งั้นก็รีบเลือกสิอย่าลีลา"
"หนูให้ตัวพี่ไม่ได้หรอกวันนี้ประจำเดือนหนูมา"
เป็นใครก็ตัดสินใจลำบากแต่ถ้าต้องเฉือนอวัยวะส่วนไหนไปอาจจะทำงานหาเงินได้ไม่เต็มที่ อีกอย่างชีวิตของฉันก็มืดมนมาตั้งแต่เกิดความบริสุทธิ์ก็คงเป็นเพียงของที่ไม่สำคัญเพราะไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดไปถึงเมื่อไหร่
"แปลว่าถ้าหายจากประจำเดือนเธอจะยกความบริสุทธิ์ให้ฉันสินะ" รู้สึกสนุกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แววตามุ่งมั่นไม่หวั่นแต่ก็สั่นบ้าง
"รอหน่อยได้ไหมคะหนูจะยกให้ตอบแทนที่พี่ช่วยเอาไว้ ตะ แต่ แค่ครั้งเดียวถือว่าเราหายกัน"
"ตกลงตามนั้น"
ไม่มีใครหนีผมได้บนโลกใบนี้ด้วยอำนาจเงินและทุกอย่างที่มีผมจึงมั่นใจว่าเด็กนี่ไม่มีทางรอดมือผมไปได้
"แต่วันนี้ขอมัดจำก่อนแล้วกัน" ไหนๆ ก็เหนื่อยแล้วต้องได้กำไร
"มัดจำอะไรคะ?"
"ถอดเสื้อผ้าเธอออกซะ"
"!!!"
ไม่รู้ว่าวันหนึ่งต้องตกใจกี่ครั้งเหมือนจะคุยรู้เรื่องแต่เขาก็ยังไม่ลดละความพยายามหมกมุ่นแต่เรื่องใต้ร่มผ้า หลังจากคำพูดนี้เปล่งออกมาเขาก็รีบหยิบมีดที่อยู่ใกล้เดินตรงดิ่งมาหา
"เสื้อขาดยับเยินขนาดนี้ไม่ต้องใส่หรอก"
ฉึก!
"อ๊าย์"
มีดปลายแหลมตัดฉีกชุดเสื้อผ้าจนร่วงหล่นลงพื้น มือน้อยยกขึ้นมาปิดสองเต้าอย่างรวดเร็ว ท่าทางการใช้อาวุธชำนาญจนช่วงบนเธอเปลือยล่อนจ้อนเพียงเสี้ยววินาที
"ผิวขาวใช้ได้เห็นเม็ดนมแวบๆ แต่สีแดงแจ๋น่าดูดชะมัด หึ คืนนี้ฉันจะมัดจำไว้ทั่วร่างกายเธอจะได้ไม่ลืมว่าติดหนี้อะไรเอาไว้" อารมณ์ผมเริ่มคุมไม่ไหวใช้มีดลูบกรอบหน้าเรียวสวยเร้าใจ "อ้าปากให้กว้างแล้วดูดให้ลึกเพราะถ้าเธอไม่ทำตามคำสั่ง..ฉันจะตัดลิ้นเธอซะ!"
- ผู้เขียน
