ดวงตาเริ่มพร่ามัวไปด้วยหยดใส น้ำผึ้งกลั้นความรู้สึกนี้เอาไว้แต่ก็ไม่อาจฝืนได้
แผล่บ
"อย่าให้น้ำตาไหลออกมาอีกเพราะถ้าฉันเห็นอีก..จะควักตาเธอซะ"
โลกันตร์ใช้ลิ้นเลียรับหยดน้ำตาที่ไหลลงแก้มจากนั้นเขาก็ผละตัวออกเดินไปยังห้องที่เปิดประตูกว้างแล้วกลับออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวสองผืน
หมับ
เขาโยนผ้าผืนหนึ่งให้ เธอจึงรีบคว้าเอาไว้ทันที สายตาเจ้าเล่ห์มองกวาดเรือนร่างจนไปหยุดตรงหว่างขา
"ไปอาบน้ำซะ หรือเธอจะให้ฉันเลียเลือดประจำเดือนให้ด้วย? หยดไหลเป็นทางขนาดนั้น"
"!!!"
ซ่า
น้ำจากฝักบัวไหลรดร่างกาย บาดแผลตามตัวไม่เจ็บปวดเท่าความรู้สึกภายใน ภาพในสมองย้อนความทรงจำวัยเด็ก ชายหนุ่มมากหน้าหลายตามักมาเสพสวาทกับแม่ของเธอ พวกเขาโยนเงินให้พร้อมสายตาเหยียดหยามแต่เพราะเงินสกปรกนั้นเธอจึงเติบโตจนถึงวันนี้
แกร๊ก
ฉันมองโดยรอบเป็นสีขาวแทบทุกอย่างต่างกับอารมณ์ที่ร้อนร้ายของเจ้าของห้อง เสียงทีวีดังด้านนอกปรากฏว่า
