เช้าวันต่อมา
หลังจากเปลืองพลังมากเมื่อคืนผมรีบกระดกดื่มวิตามินซีเร่งด่วนก่อนจะออกกำลังกายนิดหน่อย ในแต่ละวันหากว่างจากงานทวงค่าคุ้มครองผมก็เที่ยวเล่น
ร้านริมบาร์
"ไม่รู้ว่ามึงเปลี่ยนรสนิยมมานั่งดื่มแบบชิล" พายุเอ่ยขึ้นหลังจากโลกันตร์บังคับมา "เพราะบรรยากาศดีหรือเพราะใครกัน.."
"หุบปากแล้วแดกเหล้าไปเถอะ"
"ที่กูถามเพราะวันนี้เสือกมีแค่กูที่ว่าง"
"เออ อย่าบ่น"
ขณะที่กระดกเหล้าในมือสายตาของโลกันตร์จ้องมองความเคลื่อนไหวสาวน้อยในชุดเดรสสีขาวรัดรูป เธอเดินยกเครื่องดื่มไปเสิร์ฟตามหน้าที่
ใบหน้าจิ้มลิ้มสะกดความรู้สึกของเจ้าถิ่นอย่างเขาจนอยู่หมัด คล้ายเสือร้ายที่จ้องตะครุบเหยื่ออันหวานรัญจวน
เวลาผ่านไป
"จะรับอะไรเพิ่มไหมคะ" ฉันเดินเข้ามาหาเขา..ผู้ชายดุดันแถมโรคจิตคนนั้น
"นอกจากเหล้ามีอะไรแนะนำอีกบ้าง"
"มีปลาหวานค่ะย่างสดอร่อย"
"หวานเท่าน้ำผึ้งหรือเปล่า"
"____"
"หมายถึงจะหวานขึ้นไหมถ้าร
