BAD SAVAGE #3
1204 คำ
BAD SAVAGE #3
-สองวันต่อมา-
“ทำไมตื่นเช้าจัง” ซันนี่ทักน้องสาวที่นั่งกินกาแฟอยู่ที่ห้องกินข้าว “ไม่ jet lac หรอไง”
“ไม่ค่ะ” ซีเนียร์ตอบอย่างร่าเริง “นี่เจ๊ มาช่วยซีเลือกหน่อยสิว่าจะใส่ชุดไหนไปงานหมั้นเจ๊ดี”
“จะรีบเลือกไปทำไม อีกตั้ง 4 เดือน”
“ก็เลือกๆไว้ก่อน ว่าแต่ทำไมถึงเลื่อนละ” ซีเนียร์ถามด้วยสีหน้าสงสัย “มีอะไรรึป่าว”
“ป่าว ก็แค่..”
“แค่?”
“ช่วงนี้พัตเค้ายุ่ง เจ๊ก็ยุ่ง อยากจัดการอะไรพวกนี้ก่อนอะ”
“อ่ออ” ซีเนียร์พยักหน้ารับ “แต่ก็คงไม่มีใครโชคร้ายเท่าซีแล้วแหละ กลับมาป๊ากับม๊าก็ไปคุยงานต่างประเทศ เจ๊ก็จะไปต่างประเทศอีก” ซีเนียร์บ่นขึ้นอย่างงอนๆ “รู้งี้อยู่เมกาดีกว่า”
ซันนี่ยิ้มให้น้องสาวพร้อมกับลูบหัวเบาๆ “เดี๋ยวอาทิตย์หน้าม๊ากับป๊าก็มาแล้ว”
“เจ๊อะ” ซีเนียร์สวมกอดเอวพี่สาว “เจ๊จะกลับมาเมื่อไหร่”
“ไม่นานหรอก” ซันนี่ลูบหัวน้องสาว “วันนี้ว่างมั้ย ไปลองชุดเจ้าสาวเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
“กี่โมงอะ”
ซันนี่ยกข้อมือดูนาฬิกา “อีกสักครึ่งชั่วโมง ทันมั้ย”
ซีเนียร์พยักหน้า “งั้นขอขึ้นไปแต่งตัวแปบนึงนะคะ” ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปแต่งตัวด้านบนทันที
.
.
กริ๊งงง ~
“เชิญค่ะคุณซัน” พนักงานสาวเดินมาต้อนรับอย่างสุภาพ ก่อนจะมีดีไซน์เนอร์เดินตามออกมา
“เชิญค่ะ เดี๋ยวพี่ให้น้องพนักงานพาไปนะ”
“ค่ะ” ซันพยักหน้าก่อนจะหันไปมองด้านหลัง “เดี๋ยวน้องสาวซันตามเข้ามา ฝากด้วยนะคะ”
“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา” ดีไซน์เนอร์สาวยิ้มอย่างสุภาพก่อนจะมองตามซันนี่ที่เดินเข้าไปในห้องลองชุด
กริ๊งง~
“น้องสาวคุณซันใช่มั้ยคะ เชิญนั่งก่อนเลยค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” ซีเนียร์ยิ้มกว้างพร้อมกับมองไปรอบๆ ก่อนปะทะสายตากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาในร้าน
“คุณพัต เชิญค่ะ”
“พัตหรอ” ซีเนียร์พูดขึ้นเสียงเบาก่อนจะก้มหลบสายตานิ่งเรียบของชายหนุ่มที่มองมาที่เธอระหว่างเดินผ่านหน้าไป “ทำไมดูดุจัง”
-ผ่านไปสักพัก-
“คุณคะ คุณซันเรียกค่ะ” พนักงานสาวเดินออกมาเรียกซีเนียร์ที่นั่งเล่นอยู่ตรงโซฟาด้านหน้า
“ค่ะ” ซีพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าไปหาพี่สาว
ครืดด
“โหห สวยจัง”
ซันนี่หันมาส่งยิ้มบางๆ “งั้นก็ตามนี้ค่ะ” พร้อมกับหันไปคุยกับพนักงาน
“เห้ยๆ เดี๋ยวดิเจ๊ซัน” ซีเนียร์เดินเข้ามามองพี่สาวงงๆ ก่อนจะก้มลงไปมองชุด “เก็บตรงเอวหน่อยดีกว่าค่ะ แล้วก่อนเพิ่มลายปักตรงหน้าอกหน่อยได้มั้ยคะ จะได้ไม่โป๊ไป”
“ได้้ค่ะ งั้นขอวัดตัวอีกรอบนะคะ” พนักงานพูดขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆ
“มีอะไรรึป่าวคะ” ซันนี่เอ่ยถามอย่างสงสัย
“ป่าวค่ะ พอดีมองหาพนักงานอีกคนให้ไปช่วยจัดสูทให้เจ้าบ่าวหน่อย ขอโทษด้วยนะคะวันนี้ทีพนักงานลาป่วยเลย เลยบริการได้ไม่เต็มที่”
“ไม่เป็นไรค่ะ” ซันนี่ยิ้มรับก่อนหันไปหาน้องสาว “ซี เจ๊ฝากไปดูพัตหน่อยสิ ห้องข้างๆซ้ายมือ”
“อ่ออ ได้ค่ะ” ซีเนียร์พยักหน้า ก่อนจะลุกเดินออกไป
ก๊อก ก๊อก
แกร๊ก!
“เอ่อ ขอโทษค่ะ เจ๊ซันให้ซีมาช่วยดูคุณ..”
“เจ๊ซัน?” พัตเตอร์ทวนคำพูดหญิงสาว “น้องสาวซันหรอ?”
“ใช่ค่ะ” ซีเนียร์พยักหน้ารับพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ “เอ่อ..ซีช่วยนะคะ พอดีพนักงานต้องวัดตัวเจ๊ใหม่อีกครั้ง น่าจะอีกสักพักเลย”
“ครับ” พัตเตอร์พยักหน้า ก่อนจะมองหญิงสาวที่เข้ามาพับแขนเสื้อพร้อมกับจัดสูทให้
“ซีว่า.. ตัดขากางเกงหน่อยมั้ยคะ ถ้าใส่พอดีตรงข้อเท้ามันจะทำให้คุณดูสูงขึ้น” หญิงสาวพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าที่ใบหน้าอยู่ห่างจากเธอแค่นิดเดียว “เอ่อ..ขะ..ขอโทษค่ะ”
“...”
“ตัดขากางเกงออกนะคะ” ซีเนียร์พูดขึ้นอย่างเกร็งๆ “หรือว่า..”
พัตเตอร์นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับ “ครับ”
หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะมองไปรอบๆ แล้วเดินไปหยิบสายวัดตัวที่วางอยู่มาทำการวัดตัวชายหนุ่ม “ขอโทษนะคะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับเอาสายรัดวัดรอบๆเอวคนตรงหน้า “เสื้อใหญ่เกินไปมั้ย เอาเล็กลงกว่านี้ดีกว่าเนาะ สูททรงนี้ใส่พอดีตัวสวยกว่า” ก่อนจะเงยหน้าไปยิ้มให้พัตเตอร์
“อือหื้อ” ชายหนุ่มพยักหน้าพร้อมกับมองหญิงสาวที่วัดนู่นนี่ไปอย่างเพลิดเพลิน
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ซีเนียร์พูดพร้อมกับจดค่าต่างๆลงในกระดาษแผ่นเล็กๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม “ไปหาเจ๊ซันมั้ยคะ อยู่ห้องข้างๆ”
“...”
“คุณ..คุณคะ”
“หื้มม” พัตเตอร์ตอบรับอย่างงงๆ “พูดว่าไงนะ”
“ไปหาเจ๊มั้ยคะ อยู่ห้องข้างๆนี่เอง”
“อื้ม” ชายหนุ่มพยักหน้าด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“เสียดายนะคะที่เลื่อนงานหมั้นออกไป” ซีเนียร์หันไปพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “แต่ก็ดีนะ หมั้นเช้าแต่งเย็นไปเลย” ก่อนจะยิ้มกว้างพร้อมกับเดินนำหน้าพัตเตอร์ออกไปยังห้องลองชุดข้างๆ “ห้องนี้ค่ะ ซีขอตัวไปรอข้างหน้านะคะ” ก่อนจะเดินตรงออกไปทันที
พัตเตอร์ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นก่อนจะมองตามหญิงสาวไป
“นายครับ” ฟลุ๊คเอ่ยเรียกเจ้านาย “ไม่เข้าไปหรอครับ”
พัตเตอร์มองหน้าลูกน้องเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่พูดอะไร
-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-
“เจ๊ เดี๋ยวแวะส่งซีที่รถไฟฟ้านะ จะแวะไปหาเพื่อนอะ แหะๆ” ซีเนียร์ซบไหล่พี่สาวอย่างอ้อนๆ
“เพื่อนหรือหนุ่มอะ” ซันนี่หันไปมองหน้าน้องสาวอย่างจับผิด “ไม่ได้นะ เจ๊หวง ซียังมีแฟนไม่ได้”
“เพื่อน เพื่อนจริงๆ” ซีเนียร์พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
“ไปที่ไหนละ เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไร มันต้องเข้าไปในเมืองเดี๋ยวเจ๊ต้องไปทำธุระต่อหนิ”
ซันนี่มองหน้าน้องสาวอย่างเป็นห่วง “ไปได้แน่นะ ยิ่งชอบหลงอยู่”
“ได้ๆ” ซีเนียร์พยักหน้ารัวๆ
“หรือจะให้น้องสาวซันไปกับพัต พัตมีคุยงานในเมืองพอดี” พัตเตอร์เอ่ยถามขึ้นเสียงนิ่ง พร้อมกับหันไปหาซีเนียร์
“ไม่เป็นระ..”
“งั้นฝากซีหน่อยนะ ซันเป็นห่วงกลัวน้องหลง” ซันนี่พูดขึ้นก่อนจะหันไปหาน้องสาวตนเอง “ไปกับพัตแหละ นานๆกลับมาไทย เดี๋ยวก็หลงอีก”
ซีเนียร์มองหน้าสองคนสลับไปมา “ได้ค่ะ ยังไงก็ได้” ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้พัตเตอร์อย่างเกรงใจ
“งั้นไปกันเลย” พัตเตอร์พูดขึ้นก่อนจะเดินนำออกไป
ซันนี่แตะไปที่แขนน้องสาว “ถ้ากลับดึกบอกนะ จะให้คนที่บ้านไปรับ อย่ากลับเอง”
“ค่าาา คุณแม่ ฟอดด!” ซีเนียร์พูดขึ้นเชิงหยอกล้อ ก่อนจะวิ่งตามพัตเตอร์ออกไป
- ผู้เขียน
