ตอนที่2 ไม่มีทางเลือก
1242 คำ
"แม่ขอโทษนะคิณ ที่ไม่สามารถช่วยอะไรลูกได้"กิ่งกาญจน์เอื้อมมือไปกุมมือลูกชายไว้อย่างปลอบใจ
"แม่เคยช่วยอะไรผมได้สักครั้งไหมครับ ในฐานะที่เป็นแม่"คิณเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ ด้วยความรู้สึกคับแค้นใจที่สุด
"ฮึก ฮึก แม่ขอโทษ แต่แม่รักคิณนะ อีกอย่างแม่เคยเจอเจ้าสาวของคิณแล้วนะลูก เป็นบริษัทคู่ค้าของป๊าเขา เป็นผู้หญิงเรียบร้อย หน้าตาสวยมาก แม่ว่าถ้าคิณเห็นก็อาจจะชอบ"
"ไม่มีวันครับ ผมไม่มีรักผู้หญิงที่หาผัวไม่ได้จนต้องมาบังคับผู้ชายให้ไปแต่งงาน"สายตาคมวาวโรจน์ด้วยความโกรธ คนเป็นแม่ที่เห็นได้แต่ตกใจ กลัวว่าเรื่องจะยุ่งยากไปมากกว่านี้
"แล้วเรื่องผู้หญิงคนนั้นที่พ่อเขารู้ คิณรักเขาหรือเปล่า"กิ่งกาญจน์ก็พอจะรู้เรื่องที่ลูกชายเลี้ยงเด็กสาวรุ่นน้องคนหนึ่ง เคยเห็นหน้าตาอยู่ครั้งสองครั้ง
"ไม่ได้รักครับ คนอย่างผมจะไปรักใครได้ ขนาดชีวิตยังไม่เป็นของผมเลย"
"ถ้าไม่ได้รัก ก็ควรปล่อยเขาไปเหมือนป๊าว่านะ เดี๋ยวจะมามีปัญหากันทีหลัง อีกอย่างป๊าคงไม่ยอมให้ลูกใช้ชีวิตแบบเดิมอีก แม่ได้ยินว่าหลังจดทะเบียน ลูกต้องพาเจ้าสาวของลูกไปอยู่กับลูกที่คอนโดนะ"
"หึ หึ"คิณหัวเราะอย่างสิ้นหวัง ไม่เคยคิดเลยว่าต้องมาแต่งงานตอนอายุ22ปี ชีวิตหลังเรียนจบที่เคยฝันไว้ว่าอย่างน้อยถึงจะต้องมาดูแลบริษัทตามคำสั่งป๊า ก็น่าจะยังได้ใช้ชีวิตอิสระบ้าง ไม่ใช่กลายเป็นคนมีพันธะแบบนี้
"ผมกลับล่ะ เจอกันวันพุธ"เมื่อไม่มีสิทธิ์มีชีวิตเป็นของตัวเอง เขาก็จะไปให้สุดในทางที่ป๊าเลือกให้ แล้วมาดูกันว่าเขากับป๊าใครจะยอมแพ้ก่อนกัน
มือหนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความเข้าแชทกลุ่ม
คิณ:กูอยากเมา
เสือ:เครียด?
คิณ:มึงมาไม่มา
เพลิง:เดี๋ยวกูไป ที่เดิมนะ
เสือ:เออ
เมื่อได้คำตอบก็ขับรถด้วยความเร็ว ตามอารมณ์ที่เดือดถึงขีดสุด ตอนนี้เขาอยากเมาให้ลืมทุกอย่าง เมาเพื่อส่งท้ายให้อิสระในชีวิต เข้าใจพี่สาวก็วันนี้ ว่าชีวิตที่โดนคาดหวังเป็นอย่างไร ชีวิตที่ต้องโดนบงการทุกอย่างกระทั่งเรื่องแต่งงานที่ควรเป็นเรื่องเดียวในชีวิตเขาที่ได้ตัดสินใจ แต่ทว่าป๊าก็กลับมาขโมยมันไปจากเขาอีก
ใบหน้าบึ้งตึงของคิณ ทำเอาสองหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาหนักใจ คงไม่พ้นเรื่องในครอบครัวที่คิณมีปัญหามาตลอด
"ป๊ากูให้แต่งงานว่ะ"ถึงจะเป็นน้ำเสียงที่เรียบง่าย แต่ทว่ามันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
"จริงดิ แต่งกับใครว่ะ"เพลิงถามและนึกสงสารเพื่อนในใจ รู้ว่าป๊าคิณเป็นคนที่บงการทุกอย่างในชีวิตคิณ แต่ก็ไม่คิดว่าถึงขั้นจะให้บังคับแต่งงาน
"ไม่รู้ว่ะ กูไม่เคยเห็น"
"แล้วทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะว่ะ"
"หึ...มึงคิดว่ากูไม่ทำเหรอไอ้เสือ ลองมาเป็นกูไหม"
"เมื่อไหร่?"เพลิงถาม
"พุธนี้นัดกินข้าว พฤหัสจดทะเบียนแล้วย้ายมาอยู่กับกูที่คอนโด เป๊ะไหมไทม์ไลน์ป๊ากู"เสือเองก็พูดไม่ออกเหมือนกันที่เห็นเพื่อนหัวเราะแบบข่มขื่นขนาดนี้ ได้แต่นั่งเงียบฟังเพื่อนระบายความในใจ
"ทำไมรีบจังว่ะ"คิณยกแก้ววิสกี้ขึ้นดื่มหมดแก้ว เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมป๊าถึงรีบนัก แต่ช่างเถอะจะช้าเร็วเขาก็ต้องแต่งอยู่ดี
"กูไม่รู้ แม่ง!!!ในชีวิตนี้กูยังไม่รู้เลยว่าอะไรที่กูควรรู้ก่อนบ้าง"วิสกี้แก้วที่สองถูกคิณกระดกรวดเดียวหมด
"แล้วเรื่องเด็กมนุษย์ฯทำไง"
คิณเงยหน้ามองเพื่อนสองคน ยอมรับว่ากับไอรินเขายังไม่อยากปล่อย แต่ถ้าจะเก็บไว้ ป๊าคงรู้และไม่ปล่อยไอรินไว้แน่ "กูคงปล่อยไป"
มือหนาของเพลิงบีบไหล่คิณอย่างให้กำลังใจ"กูเป็นกำลังใจให้มึงนะโว้ย"
คิณพยักหน้า ถึงในชีวิตจะมีอะไรเลวร้ายสักกี่อย่าง แต่ทว่าก็ยังมีสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตก็คือเพื่อนสองคน
ปึก ปึก ปึก ปึก!!!
เสียงสะโพกหนาตอกอัดร่องรักของไอรินอย่างหนักหน่วง คิณเอาความเครียดทั้งหมดมาลงกับเธออีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เขาตั้งใจให้มันเป็นครั้งสุดท้าย
"อ๊าสสส พี่คิณ"มือหนาบีบเค้นเต้าอวบอย่างรุนแรง พร้อมจูบที่ดุเดือดแทบสูบวิญญาณ แก่นกายใหญ่ที่กระแทกเข้าออกมาร่วมชั่วโมง ทำเอาไอรินรู้สึกปวดระบม วันนี้ดูแล้วอารมณ์คิณน่าจะแปรปรวนมากกว่าปกติ เพราะตั้งแต่เธอไปเปิดประตูให้ คิณก็เริ่มเกมส์รักอันดุเดือดมาตัังแต่ตอนนั้น
"ซี้ด...อ๊าสสส"น้ำกามสีขาวพุ่งเข้าใส่ถุงยางอนามัยจนเต็มล้นเป็นรอบที่สี่ ก่อนเจ้าตัวจะถอดแก่นกายออกและถอดถุงยางอนามัยทิ้งไปข้างเตียง
"ทำไมวันนี้รุนแรงจังคะ ไอปวดไปหมด"ไอรินพูดปดที่จริงไม่ใช่แค่ปวด แต่เธอรู้สึกระบมไปทั้งตัว แถมร่องรักก็ปวดแสบราวกับฉีกขาด
ติ้ง!!!เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของไอรินดังขึ้นหลังจากที่คิณแต่งตัวเสร็จ ปกติเสร็จกิจกามแล้ว หากขับรถกลับไม่ไหว เขาก็จะนอนค้างที่นี่ แต่วันนี้เขารีบแต่งตัวอย่างเร็ว ซึ่งการกระทำของเขาอยู่ในความรู้สึกแปลกใจของไอรินเป็นอย่างมาก
"สามแสน!!!! พี่คิณโอนให้ไอทำไมคะ ปกติเดือนละสามหมื่นหรือว่าโอนล่วงหน้าคะ"
เสียงหวานของไอรินเอ่ยถามพร้อมทั้งใช้มือเรียวโอบรอบเอวสอบอย่างเอาใจ คิดไปว่าเขาให้พิเศษเหมือนเวลาเขาให้ตอนเทศกาลต่างๆ
"ต่อไปพี่จะไม่มาหาไออีก"ร่างบางชะงักไปทันทีที่ได้ยิน
"หมายความว่าไงคะ ไอทำอะไรให้พี่ไม่พอใจหรือเปล่า หรือว่าโกรธที่ไอว่าพี่รุนแรงเมื่อกี้ ไอขอโทษค่ะ"
ไอรินที่เริ่มรู้ชะตากรรมของตัวเอง พยายามพูดหาทางให้คิณไม่ทิ้งเธอไป แต่ทว่าท่าทีของชายหนุ่มกลับเรียบเฉยไร้ความรู้สึก
"ไอน่ารักกับพี่เสมอนะ แต่ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน"น้ำตาเอ่อไหลเต็มสองแก้ม เธอไม่ทันได้ตั้งตัว แอบคิดว่าเขาน่าจะมีใจให้เธอบ้าง สุดท้ายเขากลับไม่เคยสนใจเธอนอกจากมองว่าเป็นที่บำบัดความใคร่ของตัวเอง
"แล้วทำไมต้องเลิกคะ ไอยังไม่อยากเลิก ถ้าพี่คิณแต่งงานก็แต่งไปสิคะ ไอจะอยู่ในที่ของไอ ไม่ไปวุ่นวายกับพี่ได้ไหมคะ"
"พี่ขอโทษนะ ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ป๊าพี่รู้เรื่องของเราแล้ว ขอให้ไอโชคดีนะ เปิดใจหาผู้ชายคนอื่นได้แล้ว อย่ามาจมปรักกับพี่เลยนะ"คิณเดินออกจากห้องไอรินทันทีที่พูดจบ ใบหน้าหล่อยิ้มเหยียด ต่อไปเขาจะเอาความเครียดทุกอย่างไปลงกับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมีย
- ผู้เขียน
