“มาได้ไงเนี่ย ทำไมไม่อยู่กับป้าสุ” นภวินท์ ตกใจที่จู่ๆ กีรดารินทร์ก็วิ่งเข้ามาหา เขากดศีรษะของหญิงสาวให้ก้มลงต่ำ “วอนหาที่ตายแล้วไหมล่ะ เห็นไหมพวกมันยิงเข้ามาโครมๆ มันคงรู้หรอกนะว่าเธอเป็นใคร”
“แล้วพวกมันเป็นใครล่ะ คนของพ่อฉันหรือเปล่า” กีรดารินทร์ปัดมือที่กดศีรษะเธอออก
“ฉันไม่แน่ใจเห็นมีฝรั่งอยู่ด้วย พวกมันเป็นพวกรับจ้างน่าจะถูกสั่งมาจากนอกประเทศ”
คนที่บุกเข้ามาทุกคนมีร่างกายสูงใหญ่ บางคนผิวดำคล้ายชาวต่างชาติ ทักษะการสู้ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ไม่ต่างจากหน่วยรบของทหาร ทำให้การรับมือทำได้ยาก นภวินท์ประเมินสถานการณ์ของตนเองว่า อาจรับมือกองทัพย่อมๆนี้ได้ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเป็นอย่างมาก หากพวกมันยังบุกหนักแบบนี้ ไม่แน่ว่าไม่ถึงสิบห้านาที คนของเขาอาจจะถูกเก็บเรียบ ก่อนที่กำลังสำรองของบิดาจะมาช่วยทัน
“คุณวินท์ นายวงค์บอกว่า คนของเราเจ็บไปเกือบสิบคนแล้ว พวกมันบุกหนักเหลือเกิน อาจจะต้านไว้ไ
