รุ่งเช้าเจียอีตื่นขึ้นเพราะเสียงเรียกนางของเสี่ยวเหยา เจียอีลุกขึ้นนั่งขยี้ตาอย่างมึนงง
"แม่นางข้าเข้าฝันท่านแม่ของข้าแล้ว แต่ไม่รู้ว่านางจะเชื่อหรือไม่" เสี่ยวเหยากล่าวขึ้นด้วยความตื่นเต้น ในฝันของท่านแม่ของนาง เสี่ยวเหยายังได้กอดลามารดาของนางอีกด้วย
"หากท่านแม่ของเจ้าเชื่อแล้วไปแจ้งทางการก็ถือเป็นเรื่องดี แต่ถ้านางไม่เชื่อก็คิดเสียว่าเจ้าทำเต็มที่แล้ว" เจียอีกล่าวปลอบขวัญวิญญาณของเสี่ยวเหยา
เจียอีมองไปรอบๆก็เห็นว่าฟ้ายังไม่สว่างแล้วฝูหลงก็ยังไม่ได้เรียกนางตื่น นางจึงล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เพราะอากาศที่หนาวเย็นทำให้นางไม่อยากลุกออกจากผ้าห่มในยามนี้
ฝูหลงเดินมาปลุกคุณหนูของตนในเวลาไม่นานหลังจากที่วิญญาณของเสี่ยวเหยาจากไปแล้ว เมื่อเจียอีจัดการล้างหน้าแต่งตัวเรียบร้อยก็มุ่งหน้าไปทานอาหารที่เรือนหลัก
"อีเออร์ วันนี้ตาจะไปแจ้งที่ว่าการเรื่องร่างของเสี่ยวเหยา" หมอจินบอกหลานสาวเมื่อนางนั่งลงเต
