หลายวันต่อมา
"หมวย!"
ฉันหันตามเสียงเรียกและเดินเข้าไปหาพี่ใบเตยที่กำลังยืนพิงที่รถยนต์ตัวเองอย่างเพลียๆ ช่วงนี้เขาขับรถยนต์บ่อยเพราะกลัวฉันหลับในตกรถน่ะ..และใช่ช่วงนี้ฉันโคตรจะพัง ระบบในร่างกายมันร่วนไปหมดแล้ว
ฟึ้บ..
"เมื่อคืนก็บอกให้รีบนอน"
พี่ใบเตยบ่นทันทีที่ฉันเดินมาถึงรถและเปิดประตูรถให้ฉันจึงรีบขึ้นไปนอนเอนที่เบาะที่เขาปรับรอแล้วอย่างเพลีย มันเพลียจริงทั้งต้องรีบอ่านหนังสือทั้งต้องตื่นเช้ามาเรียนแล้วยังพวกงานที่ต้องปั่นส่งอีก ฉันเหลือบมองพี่ใบเตยที่เดินมานั่งที่นั่งคนขับก่อนจะยิ้มให้บางๆ
"หน้าเพลียขนาดนี้ยังยิ้มออกอีก?"
"เอาผ้าห่มให้หน่อย"
"..รู้แล้วว่ายิ้มทำไม"
พรึ่บ!
พี่ใบเตยเอื้อมมือไปด้านหลังและสบัดผ้าห่มมาคลุมตัวฉันให้ขณะที่ฉันก็นอนหัวเราะและกอดตุ๊กตาแน่น
"วันพรุ่งนี้ไอ้ยักษ์จะจัดวันเกิด"
ฉันเลิกคิ้วและมองพี่ใบเตยที่กำลังขยับแว่นกันแดดมองถนนอยู่ เขาหันมองฉันและยิ้มให้
