เอวา...
"เอ่อ นะ นายมาได้ยังไงอ่ะปืน" ด้วยความที่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกฉันถามปืนเสียงสั่น ปืนมองหน้าฉันสลับกับเซเดย์สายตาของเขามีแววของความโกรธไม่พอใจ
"มึงตามพวกกูมาเหรอวะ" เซเดย์คงดูออกว่าตอนนี้ปืนอยู่ในอารมณ์ไหนเขาเดินมายืนข้างๆแล้วพยายามจับมือฉันคล้ายจะบอกว่าไม่ต้องห่วงเขายืนอยู่ตรงนี้แต่ฉันเอามือหลบข้างหลังเพราะมันไม่สมควรที่เขาจะมาทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนของเขาซึ่งเป็นแฟนของฉันอยู่เพราะถึงยังไงฉันก็ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของปืนแม้ความรู้สึกและลางสังหรณ์ของฉันมันกำลังบอกว่าสถานะนี้กำลังจะเปลี่ยนไป
"ถ้ากูไม่ตามมากูจะรู้ไหมว่ามึงกับแฟนกูกำลังทำอะไรกันอยู่" ปืนเน้นคำว่าแฟนกูอย่างชัดเจนเขาเดินมาหาฉันเซเดย์รีบเอาตัวเข้าขวางทันทีเพราะกลัวว่าปืนจะทำอะไรฉัน แต่ฉันรู้ว่าปืนไม่ใช่คนโมโหร้ายชอบทำร้ายใครโดยเฉพาะผู้หญิงเพราะตั้งแต่คบเป็นแฟนกันมาไม่เคยเลยที่เขาจะล่วงเกินหรือทำอำะไรแบบที่คนเป็นแฟนเขาทำกัน
