“ฉันให้เวลาคุณก็ได้”
เขายิ้มโล่งใจ
“แต่แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น”
เขาหยุดกึก สายตาของเธอทำให้เขาหายใจไม่ค่อยทั่วท้อง
“ก็ได้ แค่วันนี้วันเดียวก็ได้ ถ้าอย่างนั้น” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู “ผมยังมีเวลาเหลืออีกประมาณ 10 ชั่วโมง เที่ยงคืนนี้ ผมจะมาหาคุณ คุณรอผมนะ”
เธอยังไม่ทันตอบ ประตูรถถูกเปิดออก เป็นเจ้าก้องภพที่เสนอหน้าเข้ามา เขากระดกคิ้วทำหน้ากวนประสาทใส่ไพรัลย์ ก่อนจะถือวิสาสะอุ้มหญิงสาวออกจากรถ
“ไอ้บ้า”
เขาสบถกับตัวเองก่อนออกรถจากไป ก้องภพอุ้มร่างบางกลับมายังร้านกาแฟ ท่ามกลางสายตาของสองสาวเพื่อนรัก มัสยาก้มหน้ามองพื้นดินด้วยหัวใจร้าวราน ก่อนจะหัวเราะเบาๆ ให้กับความอ่อนแอของตัวเอง เธอควรจะเข้าไปในร้านพร้อมกับมารตี เพื่อจะได้ช่วยดูแลฟ้าอำไพ แต่เธอก็ไม่อาจทนต่อภาพที่ก้องภพคอยพะเน้าพะนอฟ้าอำไพได้ เธอรู้สึกอิจฉาเพื่อนอย่างไม่น่าให้อภัย
“ปล่อยฉันลงได้แล้ว”
เมื่อเขาอุ้มเธอเข้าไปในร้าน เธ
