แม้เรื่องนี้จ้าวกงหยวนจะมิได้พูดออกไป แต่มิใช่กับซูเซวียนเขาเขียนแจ้งเรื่องไปกับของทั้งหมดว่าเป็นภรรยาของตนใช้เงินส่วนตัวจัดหาซื้อเสบียงอาหารและเครื่องนุ่งห่มส่งไปตามค่ายผู้อพยพ เรื่องทั้งหมดจึงเดินทางมาถึงเมืองหลวง ก่อนที่ซุนเหยานางจะถึงเมืองหลวงเสียอีก ฮ่องเต้ตรัสชื่นชมซุนเหยากับจ้าวกงหยวนหลายประโยค ทั้งที่เรื่องนี้สมควรนำมาพูดเพื่อให้บุตรสาวได้ความดีความชอบ แต่จ้าวกงหยวนกับเลือกที่จะไม่พูดออกมา ให้ทางหัวเมืองต่างๆ เป็นผู้แจ้งแก่ราชสำนัก จากในตอนแรกที่ต้องเดินทางถึงสามเดือน เพียงไม่ถึงสองเดือนดีทั้งหมดก็มาถึงชายแดนเหนือ ซุนเหยานางอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด เมื่อต้องเดินทางเช่นนี้ หลิงเฮ่อก็มีสภาพไม่ต่างจากน้องสาว ยังดีที่เขาแข็งแรงมากกว่านาง ซุนเหยาในยามนี้ซูบผอมลง จนคนที่เห็นนางอดจะเห็นใจมิได้ เนื่องจากเสบียงที่ส่งตามหลังมายังเดินทางมาไม่ถึง ภายในจวนของท่านแม่ทัพที่ชายแดนเหนือ ซุนเหย