“มีต้นไม้ขวางทาง เดี๋ยวผมลงไปเอาออกก่อนครับ” ณรงค์เดินลงไปเพื่อทำทีเป็นจัดการกับต้นไม้ที่ขวางทางของรถ สายตาเหลือบไปมองด้านข้างอย่างต้องการหาสัญญาณที่ได้นัดแนะกันไว้
ภูดิสเหมือนรู้ว่ากำลังเกิดอันตรายจึงกอดดารัณไว้แน่น เขามองตามร่างท้วมในแบบคนสูงวัยของณรงค์ ท่านทางที่กำลังหยิบท่อนไม้นั้น ก็ดูเหมือนไม่ได้มีพิรุธ แต่เมื่อเห็นว่าท่าทางไม้ท่อนนั้นน่าจะหนัก ก็เห็นร่างของณรงค์กึ่งวิ่งน้อยๆ เดินมาที่รถ
“คุณภูรินทร์ครับ ไม้มันหนักเกินไป รบกวนช่วยผมยกหน่อยครับ” ณรงค์หลอกล่อให้ภูรินทร์เดินลงมาข้างล่างของรถ
“คุณห้ามลงรถนะ” ภูดิสเดินลงไป หลังจากกำชับเมียรักไว้เรียบร้อยแล้ว เขาไม่ต้องการให้เธอเป็นอันตราย
“ค่ะ” ดารัณจับมือสามีแน่น บีบให้กำลังใจก่อนจะลงไป โดยไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังมีอันตรายคืบคลานเข้ามา
แต่ทว่าเมื่อภูดิสเดินไปที่ท่อนไม้ด้านหน้า เพื่อช่วยยกให้มันพ้นทาง ก็ได้ยินเสียงเมียรักร้องขึ้น
กรี
