ผ่านไปจนกระทั่งยามเย็น กระดาษที่ถูกตากไว้ก็ถูกเก็บอย่างเบามือ วันนี้เหยาอันให้ทำแค่สองชุดก่อน เพราะนางเกรงว่าจะไม่ทันแดด หากกรองแล้วนำมาตากตินกลางคืน กระดาษอาจจะไม่แห้งและทำให้เกิดเชื้อราขึ้นในภายหลัง ส่วนเนื้อเยื่อที่ตำไว้แล้วก็เอากวนในน้ำและแช่ไว้ วันพรุ่งค่อยลงมือทำต่อ
“ข้าอยากลองเขียนดูสักแผ่น” เฉินอี้เอ่ยขึ้น ในมือเขาถือกระดาษที่ถูกตัดเป็นแผ่นขนาดพอดีสำหรับใช้ทำจดหมาย
“เราไม่มีพู่กันกับหมึกเจ้าค่ะ” เหยาอันเอ่ยบอกแล้วยิ้มแหย
“ในรถม้ามี” ถงกวานรีบตรงไปเอามาให้ทันที เมื่อกลับมาถึงเขาก็รีบฝนหมึกให้ผู้เป็นนายที่นั่งยอบกายอยู่ข้างแคร่ รอบด้านมีคนมากมายยืนรายล้อมรอชมผลงานกันอย่างตื่นเต้น เมื่อหมึกพร้อม เฉินอี้ก็เริ่มบรรจงเขียนตัวอักษรลงไป เพียงแค่เขาตวัดปลายพู่กันในช่วงแรก เสียงฮือฮาของทุกคนก็ดังขึ้น
เพราะการขีดเขียนนี้ดูราบรื่นและง่ายดายนัก
“พวกเจ้าดูสิ ตัวอักษรของท
