เหยาอันยิ้มแหยเมื่อเห็นถึงความกังวลของพวกเขา หญิงสาวจึงหมายจะเอ่ยบอกข้อเท็จจริง ทว่าคนที่วางหมากเตรียมการไว้กลับเป็นผู้กล่าวขึ้นมาเอง เพราะคำพูดเขามันมีอำนาจมากกว่า
“วิธีทำกระดาษได้ตีทะเบียนเป็นนามของเหยาอันแล้ว หากใครต้องการวิธีทำก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนให้มากพอ จึงจะเอาวิธีทำกระดาษนี้ไปได้ แต่ถ้าไม่ใช่เหยาอันเป็นผู้มอบให้พร้อมลงลายลักษณ์อักษร หากทางการสืบรู้ ก็ต้องโทษประหารทั้งตระกูล ข้อหาลักทรัพย์ผู้อื่น เมื่อใดที่มีคนริเริ่มขายกระดาษโดยไม่ได้รับการยินยอมจากมู่เหยาอัน ทางการย่อมสืบรู้ได้ว่ามันมาจากไหน ฉะนั้นหากใครคิดที่จะนำเรื่องนี้ไปหาเงิน จงคิดใหม่เสีย” เฉินอี้กล่าวเสียงดัง เพราะเขาหมายจะบอกให้ทุกคน ณ ที่นี้ได้รู้ว่า ต่อให้พวกเขารู้จักวิธีทำกระดาษ ก็มิอาจเอาไปบอกเล่าเพื่อขายวิธีทำได้ เพราะมันจะกลายเป็นความผิดฐานลักทรัพย์ทันที แล้วใครจะกล้าเสี่ยง
“เข้าใจแล้วขอรับ / เจ้า
