โคลินเดินกลับขึ้นมาหาคาเทียร์บนห้องนอนในเวลาสองทุ่มตรงหลังจากที่เขาทานมื้อเย็นเสร็จโดยหญิงสาวเลือกที่จะไม่ลงไปทานมื้อค่ำโดยให้เหตุผลว่าไม่หิว
"ไม่กินอะไรทั้งวันแบบนี้ระวังจะปวดท้อง" ร่างสูงกำยำเดินเข้ามาใกล้และทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนในขณะที่่คนตัวเล็กกำลังนอนหันหลังให้ตนอยู่
"กินไม่ลงค่ะ" หญิงสาวตอบกลับไปโดยไม่คิดจะหันมามองหน้าคนตัวโตเลยแม้แต่น้อย
"ฉันไม่เข้าใจว่าฉันทำอะไรผิดนักหนา ผู้หญิงคนนั้นเขามาหาฉันเองที่บ้านฉันไม่ได้เป็นฝ่ายไปหาเขา เลิกโกรธฉันโดยไม่มีเหตุผลได้แล้ว" น้ำเสียงนั้นฟังดูดุดัน มันเป็นเพราะความรู้สึกหงุดหงิดจึงทำให้ชายหนุ่มพูดออกไปเช่นนั้น ทว่าคาเทียร์กลับยังคงนิ่งเงียบอยู่โดยไม่ยอมตอบอะไรออกไปอีก นอกจากสนใจแต่โทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนในมือราวกับโคลินไม่มีตัวตน
"เล่นอะไร?" ใบหน้าหล่อคมชะเง้อไปมองหน้าจอมือถือที่หญิงสาวให้ความสนใจมากกว่าตนด้วยท่าทางน้อยอกน้อยใจก่อนจะแย่ง
