68 โอกาส...

1492 คำ

“หนะ หนู หนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่ขุนเขาเดินออกมาจากระเบียงตรงมาหาฉัน แต่ฉันถอยหนี “ทำแบบนี้ทำไม โยนความผิดให้คนอื่น สร้างเรื่องให้ตัวเองหน้าสงสาร คิดว่ามันดีมากรึไง ทำแบบนี้ !!” “หนู...พี่ขอโทษ” พี่ขุนเขาก้มหน้าพูด เขาคิดว่าแค่ขอโทษมันก็จบงั้นหรอ แค่ขอโทษฉันจะลืมเรื่องบ้านี่ที่เขาก็หกฉันงั้นหรอ “อย่ามายุ่งกับหนูอีก” ฉันพูดก่อนจะหันหลังให้พี่ขุนเขา และเดินตรงไปที่หน้าประตูห้อง ยังไม่ทันที่จะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู ร่างฉันก็ถูกพี่ขุนเขาสวมกอดจากด้านหลัง “ปล่อย!!” ฉันพูดพร้อมกับพยายามแกะมือหนาของพี่ขุนเขาออก “หนู ฮึก...” เสียงพี่ขุนเขาสั่นเครือ ตัวเขาสั่นไหว เขามุดหน้าลงตรงซอกคอของฉัน จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ “พี่ไม่รู้พี่จะทำยังไงให้หนูยอมคุยกับพี่ พี่ขอโทษที่พี่โกหก ฮึก....” “พี่รักหนูมากจริงๆ พี่อยากดูแลหนูกับลูก ฮึก...” “เงียบ หนูไม่อยากฟัง แล้วก็ปล่อยหนู”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม