EP.2 คาซ่อง
648 คำ
ซ่องกาหลี
“โอว...อ๊าง์...จะ...เจ็บ..อึก” เสียงครางดังจากห้องภายในตึกเก่าซอยเปลี่ยวที่มีย่านค้าขายบริการขึ้นชื่อ และเป็นประจำที่หนุ่มวัยกลัดมันมักจะมาปลดปล่อยอารมณ์กาม
“พี่มาเฟียชะเอมเจ็บค่ะ อ๊าง์”
“ของกูมันใหญ่ทำใจหน่อยนะ”
ตรับๆๆ ปึกๆๆ~ เนื้อกระทบกันแน่นบนฟูกหนา สาวสวยโดนกระทั้นอย่างหนักเอวบางร่างเล็กโดนกดใบหน้าเเนบชิดเตียงก่อนจะถูกท่อนเอ็นใหญ่ยาวกระแทกจากด้านหลังเข้าใส่ยับ
“อ๊าง์ ~~~”
หลายชั่วโมงต่อมา
“เฮ้อออ กว่าจะเสร็จ” ผมลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเสยทรงผมให้กลับมาหล่อดังเดิม
โต้ม!!~
“เชี่ยมาไงวะเนี่ย”
ตุ้บ ผลัวะ ประตูถูกถีบอย่างแรง ชายฉกรรจ์หลายคนตรงดิ่งเข้ามาซัดหมัดเข้าที่หน้าพร้อมรุมกระทืบมาเฟีย
“อัก แอ่กๆๆ” เลือดหยดมุมปากเหนียวจนไหลลงที่พื้นใบหน้าหล่อเหลาของผมเป็นเเผลอีกจนได้
“มึงนี่มันไม่หลาบไม่จำจริงๆ นะ”
“อึก แค่ก”
“กูให้ไปทำงานแต่เสือกตีกะหรี่อย่างเดียว งานที่สั่งมึงก็ทำไม่เคยสำเร็จ”
เพียะ~ฝ่ามือหนาตบเข้าซ้ำใส่หน้ามาเฟีย
“โธ่ พ่อ!! ฮึก ไม่คิดจะไว้หน้ากันบ้างเหรอวะ” ผมคุ้นชินเพราะถูกพ่อซ้อมจนน่วมบ่อยครั้ง แล้วแต่ละทีสั่งให้ลูกน้องกระทืบแบบไม่กลัวลูกตัวเองตายเลย
ตึกยากูซ่า
ตระกูลเก่าแก่ที่อพยพมาจากถิ่นฐานเดิม เขาคือผู้คุมแก๊งใหญ่ที่ได้ตัดสินใจมาใช้ชีวิตที่เมืองไทยเพราะพบรักกับสาวคนหนึ่ง ตึกแถบนี้ล้วนเป็นอาณาเขตปกครองของเขาทั้งสิ้น
ถนนที่คนปกติไม่ค่อยจะผ่านเพราะมีแต่บ่อนกับผับบาร์ใต้ดิน ซึ่งเขานั้นเป็นผู้ทรงอิทธิพลมากและมีลูกชายเพียงคนเดียว
“แค่นี้มันไม่ตายหรอกหยุดทำแผลให้มันได้แล้วหมอ” พ่อสั่ง
“ไม่ตายแต่เจ็บ!” ผมถูกหอบหิ้วกลับมาเช่นเคย
ตึก ตึก~
“ไอ้มาเฟีย” เสียงไอ้กันต์เพื่อนผมวิ่งเข้ามา
“กูสั่งให้ดูต้นทางมึงหายหัวไปไหนมา”
“ก็พ่อกูสั่งให้มาช่วยเก็บของที่โกดัง”
“แผนของพ่ออีกสินะ หึ” ผมกระตุกยิ้มแต่ส่งสายตากวนประสาทให้พ่อที่นั่งบนเก้าอี้สูง
“เออ เพราะกูรู้ว่าพวกมึงสองตัวมันเจ้าเล่ห์” พ่อของกันต์เป็นสมุนมือขวาของพ่อมาเฟียมาตลอด เขาทั้งเก่งและฝีมือดี
“ใครกันแน่ที่เจ้าเล่ห์” ผมพยายามลุกขึ้นยืนโดยที่ไอ้กันต์รีบมาประคอง
“งานที่กูสั่งให้ไปทำมึงรีบจัดการซะก่อนที่มหาวิทยาลัยจะเปิดเทอม เป็นลูกกูแท้ๆ แต่ไม่เอาไหน บ้าแต่กะหรี่ซ่อง” เสียงเข้มของพ่อชี้หน้าด่า
“บ่นเป็นคนแก่วัยชราไปได้ ไม่น่าแม่ถึงชิงตายก่อน”
“แม่มึงป่วยเป็นโรคหัวใจ ไอ้มาเฟีย!!”
เสียงด่าทอตามหลังซึ่งเป็นเรื่องคุ้นชิน เมื่อลูกชายเป็นคนกวนตีนส่วนพ่อก็เป็นคนหัวร้อนเลยปะทะคารมกันบ่อย
ค่ายมวยสรศัก ต่อยไม่ตายก็พิการเลี้ยงไม่โต
เอส เซ่อ เอส!!
“ให้กูมาเก็บค่าคุ้มครองค่ายมวย แล้วมึงดูชื่อค่ายกูจะกล้าไหม”
“เอาหน่าไอ้มาเฟียมึงก็เก่ง จัดให้เด็กมันดูเป็นตัวอย่าง”
เพื่อนสนิทตบไหล่เบาๆ ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน
วี๊วออออ ~~
@โรงพยาบาล
คลึก คลึก
เตียงที่ถูกเข็นอย่างรีบเร่งไปยังห้องฉุกเฉิน เพื่อนของเขาวิ่งตามและเรียกสติ
“ทำใจดีๆ ไว้ไอ้มาเฟียจะถึงห้องผ่าตัดเเล้ว”
“ถ้ากูหายดีเมื่อไหร่มึงโดนกูกระทืบปากคนเเรก เป็นยังไง..ให้กูไปสั่งสอนมัน หมัดซ้ายเข้าหน้า เข่าขวาลอยซัดเข้าซี่โครง อึก ไอ้สัส!!”
“เออ มึงเงียบก่อนหมอมาแล้วฮ่าๆ”
- ผู้เขียน
