ตึกเก่าถิ่นยากูซ่า
“กลับมาเเล้วสินะไลลา” พ่อของมาเฟียกล่าวทักเมื่อเธอมาถึง
“ยินดีที่ได้พบท่านอีกครั้งนะคะ”
ไลลา สาวสวยวัย 27ปี รูปร่างหน้าตาสวยงามลูกครึ่งเกาหลี
“มาเฟีย” พ่อเปรยตาพร้อมเรียกเมื่อเขาเดินเข้ามา
“มีอะไรพ่อ” ผมตอบกลับแต่ยังคงจดจ้องอยู่กับใบหน้าที่คุ้นเคย ก่อนที่เธอจะส่งยิ้มพร้อมเสียงนุ่มนวล
“ไม่เจอกันนานเลยนะมาเฟียโตเป็นหนุ่มแล้วนิ”
“ก็โตมาตั้งนานแล้ว”
“ยังกวนอารมณ์เก่งเหมือนเคยเลยนะ ฮ่าๆ”
มาเฟียนั่งที่โต๊ะเพื่อทานข้าว ทั้งสามคนจึงอยู่เพื่อพูดคุยกันจนกระทั้งเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง
ห้องมาเฟีย
“จัดห้องตามรสนิยมอีกแล้วมีแต่สีดำกับสีเทาดูหมองหม่นเหมือนเคย”
ไลลาย่างเท้าเข้ามาในห้องมาเฟียพร้อมกับมองไปรอบๆ
“กลับมาเที่ยวหรือว่ามาทำงานให้พ่อ”
“มาทำงานให้ท่านแต่อาจจะอยู่ที่นี่สักพัก”
“อื้ม”
“แค่นี้เหรอ..”
“อะไร”
“ก็แค่ตอบสั้นๆ แค่นี้ไม่สมกับความทรงจำของเราเลยนะ”
หมั๊
