เสียงแค่นหัวเราะจากล่าดังขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะช้อนแขนอุ้มร่างเล็กให้ลอยขึ้นเหนือพื้น ขาแกร่งเดินไปยังรถคันที่อยู่ใกล้ที่สุด ก่อนจะวางเธอลงบนฝากระโปรง “ฉันรู้ว่าเธอจำได้” “…….” “ที่เธอพูด มันมาจากความรู้สึกหรือแค่แสดงละครตบตาฉันอยู่” คำถามจากคนตรงหน้า ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ความเงียบที่ตามมาหลังจากนั้น ยิ่งทำให้บรรยากาศตึงเครียด และเมื่อเธอไม่ยอมตอบ เขาก็โน้มตัวลงมาใกล้จนลมหายใจอุ่นๆ กระทบผิวแก้ม “เธอจะรักคนเลวอย่างฉันได้หรือไง น่าเหลือเชื่อจริงๆ” “……..” เจียร์เอาแต่เงียบ ทำให้นัยน์ตาคู่คมเริ่มแผ่รังสีความกดดันออกมาปกคลุมไปทั่วบริเวณ เธอไม่สามารถตอบคำถามจากอีกฝ่ายได้ คล้ายกำลังถูกไล่ตอนให้วิ่งผ่าเข้าไปในความมืด ก่อนร่างกายจะสั่นสะท้าน เมื่อถูกปลายนิ้วแกร่งสอดใต้ปลายคาง ดันให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับความกดดันอีกครั้ง “คิดดีหรือยังที่มาทำให้ฉันคลั่ง” เขากดปลายจมูกลงมาลากไล้จากลำคอขา