คอนโด
ร่างเล็กยืนเหม่ออยู่ตรงระเบียงห้อง ดวงตากลมทอดมองไปข้างหน้า เธอคิดถึงเรื่องราวที่ได้เจอและพูดคุยกับพ่อของล่าในวันนี้ พร้อมตั้งคำถามกับตัวเองซ้ำไปมาว่ารู้สึกยังไง ที่นกตัวน้อยกำลังจะหลุดจากกรงโบยบินสู่โลกกว้างอีกครั้ง
“ทำไมถึงออกมายืนอยู่ตรงนี้”
เจียร์สะดุ้งเฮือก เมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำเอ่ยท้วงขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับสัมผัสจากริมฝีปากที่กดจูบลงบนลาดไหล่ ทำให้เธอต้องรีบหมุนตัวกลับมาอย่างรวดเร็ว
“คิดอะไรอยู่” คนตรงหน้าเอ่ยถามทันทีที่เธอหันมา ไม่แม้แต่จะขยับออกห่าง แถมยังโน้มใบหน้าลงมาใกล้มากกว่าเดิม
“ไม่ได้คิดอะไรค่ะ เจียร์แค่ออกมารับลม”
“สายตาของเธอกำลังโกหกอยู่นะรู้ไหม” ล่าหยัดยิ้มจางๆ ก่อนจะยกมือขึ้นจับไรผมที่หล่นมาบดบังใบหน้าสวย ไปทัดไว้หลังใบหูให้อย่างแผ่วเบา จากนั้นก็เอ่ยเสียงกระซิบ “คิดว่าจะหนีไปเมื่อไรอยู่หรือเปล่า”
ดวงตากลมมองใบหน้าคมคายที่ประดับรอยยิ้มจางๆ ก่อนที
