ขณะรถค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากคอนโด เธอเงยหน้าขึ้น มองไปยังชั้นบนของตึกสูง สถานที่ที่เคยใช้ชีวิตอยู่ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ราวกับกำลังเอ่ยคำลาผ่านสายตา แต่เพียงแค่ครู่เดียวก็เปลี่ยนไปโฟกัสอย่างอื่นแทน
เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นกะทันหันไปหมด ทำให้ร่างเล็กไม่ได้เตรียมที่อยู่เอาไว้ เธอตั้งใจอยู่หอกับเพื่อนประมาณสามสี่วัน ระหว่างนั้นก็จะหาที่อยู่ใหม่ ความจริงทั้งสองแฝดอยากให้เธอมาอยู่ที่หอพักเดียวกัน แต่ไม่มีห้องว่างเหลืออยู่เลย
เมื่อมาถึงที่ห้อง เจด้าที่นั่งรออยู่ก็รีบโผล่เข้าสวมกอดแน่นทันที “ยินดีต้อนรับสู่อิสรภาพนะเจียร์”
“อือ” เธอตอบในลำคอเบาๆ
“วันนี้ฉลองให้ยับเลยนะ” เจไดเอ่ยขึ้น “โทรจองโต๊ะกับพี่ตะวันแล้ว ดีใจใหญ่เลยที่รู้ว่าเจียร์จะไป”
ทั้งสองคนยิ้มดีใจที่เพื่อนหลุดพ้นออกมา แต่ร่างเล็กเพียงแค่ระบายรอยยิ้มจางๆ กลับไป
“ไปพรุ่งนี้ได้ไหม วันนี้เจียร์อยากพัก”
“แกดีใจไหมเนี่ย” เจด้าถาม เพราะ
