ในตาคู่สวยมองคนตัวสูงตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ เธอตอบไปตามตรงด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่เหมือนว่าล่าอยากให้สถานะของเธอและไผ่เป็นอย่างอื่นที่มากกว่าเพื่อน
“ค่ะ ไผ่เป็นเพื่อนของเจียร์จริงๆ” เธอเอ่ยซ้ำคำเดิมชัดเจนและหนักแน่น เพื่อยืนยันว่าไม่ได้พูดโกหก
“แต่เหมือนว่ามันจะไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนของเธอนะ”
ลำคอเริ่มแห้งผากเมื่อคนตัวสูงค่อยๆ โน้มลงมาใกล้ พร้อมใช้สายตาจ้องมอง เหมือนกำลังออกคำสั่งว่าห้ามขยับหนีไปไหน
“ฉันเป็นพวกหวงของซะด้วยสิ” ล่าบอกด้วยน้ำเสียงแฝงการข่มขู่พลางยกยิ้มมุมปาก มือหนาจับปลายคางของร่างเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ให้เงยขึ้นมาฟังสิ่งที่เขากำลังจะพูด “ยิ่งถูกใจก็ยิ่งหวงมาก”
“อื้อ~” ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อจู่ๆ ล่าก็กดจูบบดขยี้กลีบปากโดยไม่ให้ตั้งตัว แรงดูดดึงอย่างลงโทษนั้นทำให้เจียร์รู้สึกปวดหนึบไปทั่วริมฝีปาก
แม้เธออยากจะผลักไสและดิ้นหนีมากขนาดไหน แต่สิ่งที่สามารถทำได้คือยืนนิ่
