สามปีผ่านไป
“คุณแม่ขา คุณพ่อจะมาหรือยังคะ” น้องเกรซวัยสามขวบวิ่งมากอดขามารดาขณะช่วยผู้เป็นย่าทำอาหารมื้อเย็นอยู่ในครัว กานต์พิชชาก้มลงอุ้มลูกสาวขึ้นแล้วหอมแก้มนิ่มๆ อย่างแสนรัก วันนี้ลูกสาวของเธอน่ารักสดใสอยู่ในชุดเดรสกระโปรงสายเดี่ยวสีเหลืองสดลายดอกไม้ ผมยาวถูกม้วนเป็นจุกโดนัทไว้ทั้งสองข้างและปล่อยหน้าม้าน่ารักน่าเอ็นดูที่สุด ทุกวันนี้เธอสนุกกับการแต่งตัวและทำผมให้ลูกสาวแบบไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน นี่แหละหนาที่เขาว่ามีลูกสาวเหมือนมีเพื่อนเล่น
“อีกเดี๋ยวก็คงมาแล้วค่ะ น้องเกรซเล่นกับป้ากล้วยรอก่อนนะคะ” กานต์พิชชาพยักหน้าเรียกกานดาที่ยืนรออยู่มารับหนูน้อยออกไปจากในครัว เพราะเธอกับแม่สามียังทำอาหารไม่เสร็จ แต่ดูเหมือนลูกสาวที่อยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็นจะไม่ยอมไปง่ายๆ
“คุณย่าทำอะไรคะ” หนูน้อยมองถาดซี่โครงหมักตาแป๋วแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ย่ากำลังจะทำซี่โครงอบที่น้องเกรซชอบให้ไงคะ คนเก่งของย่าจำ
