เมื่ออาหารจานสุดท้ายมาวางไว้ตรงหน้า วชรวรรษก็ตีหน้าแหยเกทันที เพราะไม่คิดว่าเมียรักจะดัดหลังกันแบบนี้
“เอ่อ ทำไมเมนูมันมีแต่หอมอะ”
วชรวรรษเกลียดกลิ่นและรสชาติของมัน เขาไม่กิน เขี่ยทิ้งตลอด แต่ดูเมนูวันนี้สิ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอะไรที่มีแต่หอมหัวใหญ่
ไข่เจียว ผัดหมู ขนาดต้มยำกุ้งยังเต็มไปด้วยหอมหัวใหญ่มากกว่าปกติเลย
พอมองหน้าคนที่รู้ดีว่าเขาชอบหรือเกลียดอะไรก็เห็นเพียงประกายตาวิบวับและสีหน้าชอบใจที่ปิดไม่มิด
เห็นได้ชัดว่าเธอจงใจกลั่นแกล้งเขาอย่างแน่นอน
“หนูชอบ หนูอยากไง”
“...”
ชายหนุ่มไม่ตอบ ได้แต่เลิกคิ้วสูง และคนตัวเล็กกว่าก็ยิ้มกว้างมากกว่าเดิมพร้อมกับเชิดหน้าท้าทาย
“ถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้องกินนะ”
วชรวรรษพยายามกะพริบตาออดอ้อนคนตัวเล็กกว่า ใช้เสียงสองเพื่อเพิ่มความน่ารักให้ตัวเอง เผื่อเธอจะเห็นใจ
“พี่ไม่กินหอมหัวใหญ่ไง”
เขาไม่เชื่อหรอกว่าน้องจะไม่รู้ว่าเขาไม่กินเจ้านี่ แต่น้องจงใ
