ตอนที่7
1115 คำ
ตอนตื่นขึ้นมาบุษบามินตราถึงขั้นตัวสั่นเหงื่อท่วมโทรมกาย พอมองนาฬิกาแล้วจึงพบว่าตนเองเผลอหลับไปถึงสามชั่วโมง ตื่นขึ้นมาอาการปวดหัวที่ตกค้างก็หายเป็นปลิดทิ้งแล้ว มิหนำซ้ำตอนนี้ท้องเธอก็ร้องประท้วงขออาหาร เพราะนับแล้วตั้งแต่เมื่อเย็นวานด้วยซ้ำที่เธอไม่ได้กินอะไรเป็นจริงเป็นจังเลยสักอย่าง
บุษบามินตราคว้าหยิบเอาโทรศัพท์มือถือตัวเองมาดู แล้วพบว่าคนแชตมาตามหาเธอหลายคนเลย ทั้งเพื่อนร่วมงาน แก๊งชะนีเพื่อนสนิทที่ถามรัวๆ ว่าเธอหายไปไหน กระทั่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวเมื่อวานก็ทิ้งข้อความไว้ในไลน์ของเธอ ทุกคนล้วนถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงเพราะเธอไม่ตอบข้อความอะไรเลยตั้งแต่เมื่อคืน บุษบามินตรากำลังจะตอบกลับแล้วเชียว ถ้าไม่ใช่ข้อความของใครบางคนเด้งขึ้นมาก่อน
Day : มิ้นต์อยู่ไหนอะตอนนี้?
อยากตอบเขาจังว่าเธออยู่ดาวอังคาร ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ แต่ทำไม่ได้ไง หญิงสาวเลยได้แต่จ้องมองข้อความที่ค้างอยู่หน้าจอแชตไลน์แต่ไม่ได้กดเข้าไปอ่าน
อันที่จริงเธอกับเขาไม่เคยมีคอนแทคการติดต่อสื่อสารอะไรกันเลย ไลน์ เฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์ อินสตาแกรม กระทั่งเบอร์มือถือ บุษบามินตราก็ไม่มีของวชรวรรษ แต่เธอรู้ความเคลื่อนไหวเขาจากตุลยวัตรเพื่อนสนิท เพราะยังไงก็มีเพื่อนในโลกโซเชียลร่วมกันอยู่หลายคน
โลกของเธอกับเขานั้นห่างกันตั้งเจ็ดแปดปีนับตั้งแต่คนคนนี้ไปเรียนต่อต่างประเทศกระทั่งกลับมาทำงานที่เครือเอสเอ็นเมื่อปีก่อน หลังจากที่เธอเคยหวาดผวามาตลอดในช่วงที่เขาเรียนอยู่ไทย ทว่าตอนนี้ความรู้สึกนั้นเริ่มกลับมาแล้ว และคนอย่างวชรวรรษย่อมไม่พลาดที่จะเหยียบหัวเธอเพราะอยู่เหนือกว่าอย่างแน่นอน
เสียดายที่เธอไม่สามารถตัดเขาออกไปจากโลกโซเชียลได้เหมือนที่ผ่านมา เป็นเพราะหมอนี่ตอนจะแยกกันเมื่อเช้าได้กระทำการข่มขู่เธอเอาไว้ แล้วฉวยโอกาสแอดทุกช่องทางการติดต่อ อันที่จริงเธออิดออดเล่นตัวไม่ให้ตามประสานางเอกนิยายไทยที่ดี แต่พอเธอจะอ้าปากเท่านั้น เขาก็เหยียดยิ้มอย่างเป็นต่อ ดวงตาคมกริบเรียวยาวคู่นั้นจ้องมองเธอเขม็งแล้วบอกว่า
‘ถ้ามิ้นต์ไม่ให้เบอร์โทร ไลน์ เฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์และอินสตาแกรมกับพี่ พี่ก็จะไปคุยกับพ่อมิ้นต์เองว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา’
เท่านั้นแหละ มีอะไรเธอก็ประเคนให้เขาหมด อีเมลที่เขาไม่ได้ขอก็ให้ไปด้วยเลยถือว่าเธอแถมให้!
Mint : มิ้นต์อยู่บ้านค่ะ
พี่เดย์มีอะไรเหรอคะ :)
เธอตอบกลับ แถมยังส่งยิ้มใจดีสู้เสือไปให้ด้วย ใครจะกล้าละเลยคนอย่างวชรวรรษ ตอนนี้เรื่องยังสดใหม่ กลัวใจหมอนี่อยู่ว่าอาจจะเล่นอะไรแผลงๆ ก็เป็นได้
Day : นึกว่าจะไม่ยอมตอบซะแล้ว
เห็นไอ้ไนต์มันมาโวยวายว่าติดต่อเราไม่ได้
Mint : มิ้นต์นอน
เพิ่งตื่นเนี่ย
ยังไม่ได้ตอบข้อความใครเลย ตอบของพี่เดย์ก่อนเลยอะ
บุษบามินตราพิมพ์ไปแล้วก็เบ้ปาก แต่รู้นิสัยวชรวรรษดีกว่าจะพูดอะไรตามใจตัวเองออกไปจึงได้ตอบเอาใจเขาไปแบบนั้น
ถ้าทุกสิ่งที่เธอชอบรวมกันอยู่ในตัวของตุลยวัตร ทุกสิ่งที่เธอเกลียดก็รวมอยู่ในตัวของวชรวรรษเช่นเดียวกัน!
Day : ดีแล้ว
ไม่ต้องตอบมันหรอก ต่อไปก็ห้ามตอบข้อความผู้ชายคนไหนไปเลย
Mint : รวมพี่ด้วยไหมคะ
เธอย้อนถามอย่างหมั่นไส้ สั่งๆ นี่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันมากไปกว่าความผิดพลาดก็แสดงอำนาจของจอมเผด็จการมาแล้ว!
Day : รวมพี่ก็ได้นะ
บุษบามินตราเกือบจะประหลาดใจแล้วเชียวว่านี่ใช่วชรวรรษตัวจริงไหม ถ้าไม่ใช่ข้อความต่อมาของชายหนุ่มส่งมาเสียก่อน
Day : แต่พี่จะไปบ้านมิ้นต์ โทร.นัดคุณลุงกับคุณป้าก่อน
Mint : ...
พี่คิดจะทำอะไรคะ????
Day : คิดว่าพี่คงต้องจัดการเรื่องของเราให้ตรงไปตรงมา
เวลาที่มิ้นต์ขอก็คงจะไม่ได้
Mint : ...
Day : พี่เป็นคนขี้หวงนะมิ้นต์
มิ้นต์รู้นิสัยพี่ดีที่สุดนะครับ :)
ไม่ต้องมานะครับ! แล้วไอ้สติกเกอร์รอยยิ้มคืออะไร!
บุษบามินตราถลึงตาใส่สมาร์ทโฟนในมือตัวเอง ถ้าไม่ติดว่าเพิ่งซื้อใหม่เธอจะทำตัวเป็นนางเอกสายเกรี้ยวกราดแล้วปาใส่ผนังห้องด้วยความโมโหแน่นอน!
แต่แน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำได้มีเพียง...
Mint : หนูขอโทษค่ะเฮีย
ตั้งแต่โตมา บุษบามินตราก็เลิกเรียกวชรวรรษว่า ‘เฮีย’ ตามตุลยวัตร แล้วหันมาเรียกเขาว่า ‘พี่’ แทน แต่จะเรียกเฮียเมื่อต้องการอ้อนให้เขาเห็นใจ หรือไม่ก็...โกรธเขามากแต่แสดงออกไม่ได้จึงเรียกแบบนี้
แน่นอนว่ากรณีนี้คือโกรธ แต่เขาไม่จำเป็นต้องรู้หรอก!
เธอพิมพ์ไปแล้วหนึ่งนาทีพอเขาอ่านแต่ไม่ตอบ เธอเลยรีบพิมพ์ต่อไปว่า
Mint : หนูจะเชื่อฟังเฮีย
แต่เฮียต้องให้เวลาหนูด้วยนะ นะๆ
แล้วหนูจะรีบคุยกับพ่อแม่ก่อน
เฮียอย่าเพิ่งใจร้อน หนูจะไปสู่ขอเฮียแน่ๆ
ไม่ต้องกลัวนะว่าจะไม่ได้แต่งงาน แต่ให้เวลาหนูทำใจบ้างเนอะ
หนูเพิ่งอายุเท่านี้เอง จะให้รีบมีผัว เอ๊ย สามีก็เร็วไปหน่อยอะ
Day : โอเคครับ
พี่จะแคปที่มิ้นต์พูดไว้เป็นหลักฐาน
อีเฮียยยยย อีเลวววววว
เธออยากจะด่าเขาลากยาวไปถึงดวงจันทร์ แต่สิ่งที่ทำได้คือการส่งสติกเกอร์หน้ายิ้มให้เขาจากนั้นก็ปิดโทรศัพท์ไม่สนใจแล้วว่าเขาจะตอบอะไรกลับมาแล้วก้มตัวลงนอนตายอีกครั้ง
“ทำยังไงดีวะไอ้มิ้นต์ พี่เดย์ไม่ยอมลืมจริงๆ ด้วย”
เธอหรืออุตส่าห์คิดว่าพอตื่นขึ้นมาวชรวรรษอาจจะลืมหรือที่ทำก็แค่แกล้งเล่น แต่หมอนี่เหมือนมีผีบอก พอเธอแค่คิดก็เข้ามาย้ำบอกชัดเจนเลยว่าเขาไม่ลืม
นอกจากไม่ลืมแล้วยังเอาจริงอีกด้วย!
ซวยแล้ว...
คิดแล้วบุษบามินตราก็อยากจะร้องไห้ เธอคงจะต้องหาทางหนี
แต่ว่า...หนียังไงล่ะถึงจะพ้นจากมือของวชรวรรษไปได้!
๐๐๐
- ผู้เขียน
