ล้นออกข้างลำตัวเล็กๆของคุณนาย แลเห็นส่วนปลายของมันกำลังครัดเคร่งเป่งปูด เรียกร้องหาการดูดดุนและรุกรานจากปากลิ้นอันตะกรุมตะกรามของเขา
“ผมขอโทษนะครับคุณนาย”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงดีหรอกเจมส์ ผู้หญิงดีจะไม่ทำอะไรแบบนี้ ได้โปรดทำกับฉันอย่างผู้หญิงเลวๆคนหนึ่งที่สมควร
จะถูกลงโทษโดยไม่ปราณี…ได้โปรด”
พอสิ้นเสียงที่ฟังดูคล้ายกับเป็นคำสั่งกลายๆ เจมส์ก็สนองให้ในทันทีด้วยการเอื้อมมือสากระคายไปกอบกุมปทุมถัน เคล้นคลึงเบาๆอยู่นานสองนาน จากนั้นจึงใช้ปลายนิ้วโป้งแข็งแรงปาดป้าย บีบบดเม็ดบัวเบาๆจนอัญชันครางกระเส่า แผ่นหลังและเอวคอดโค้งแอ่นขึ้นจากพื้นแคร่ เปิดช่องให้ท่อนแขนของเจมส์สอดเข้าไปได้ จากนั้นเจมส์ก็ถ่างขาออกกว้างเปลี่ยนมาอยู่ในท่านั่งคร่อมแคร่ไม้ รั้งร่างของอัญชันขึ้นคร่อมสวนลำตัวของเขาอีกที
“เจมส์...” เธอส่ายหน้า แสงไฟจากกระบอกไฟฉายที่ตกอยู่บนพื้นอย่างไม่ใยดี ฉายกราดไปทั่วรูปลำข
