บทที่ 4 ห้ามพลาด 3 (NC20+)
904 คำ
บทที่ 4
ห้ามพลาด
ชายหนุ่มลากนิ้ววนภายนอกเพียงแค่ครู่เดียว กลางกายสาวก็หลั่งรินน้ำหวานออกมาจนเปียกแฉะ กระทั่งก้านนิ้วยาวจมหายเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มแล้วขยับเข้าออกเบา ๆ เรียกให้อีกฝ่ายส่งเสียงครางครืนในลำคอออกมาเป็นระยะ
จิณณ์มองกลีบดอกไม้ชุ่มฉ่ำด้วยสีหน้าพอใจ เขาชอบที่เธอไวต่อความรู้สึก เพียงเขาสัมผัสแค่ไม่นาน เธอก็พรั่งพร้อมสำหรับเขา
คืนนี้จิณณ์มีเวลาจำกัดเช่นเดิม ทว่าการกระทำของเขายังดูใจเย็น ไม่เร่งรีบที่จะทำให้ตัวเองสุขสมและรีบกลับไปพักผ่อนอย่างที่ควรจะทำ มือข้างหนึ่งถูกเลื่อนขึ้นไปกอบกุมอกนุ่ม เขาบีบขยำมันด้วยแรงที่ไม่เบานัก ก่อนจะสลับไปทำกับอีกข้าง ขณะที่อีกมือยังคงเคลื่อนไหวอยู่กลางกายสาว
“อ๊ะ คะ....คุณ...อื้อ!” จรัสรัสส่งเสียงครางอย่างกลั้นไม่ไหว ร่างบางบิดเร่าไปมาด้วยความเสียดเสียว รู้สึกถึงมวลบางอย่างซึ่งโหมกระหนำบริเวณท้องน้อย
ไม่นานหญิงสาวก็กระตุกเกร็ง เมื่อเขาส่งเธอถึงฝั่งฝันด้วยปลายนิ้วร้ายกาจ
จิณณ์ไม่รอให้คนตัวเล็กได้พักหายใจ เขาเคลื่อนกายขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกัน ริมฝีปากหยักครอบครองเต้าอวบ ปลายลิ้นตวัดเลียสลับกับดูดดึงอย่างเมามัน จนเกิดเสียงหยาบโลนไปทั่วห้อง
ไม่ใช่แค่ทรวงนุ่มทั้งสองข้างที่ทำให้เขามัวเมา ทว่ากลิ่นกายหอมละมุนของเธอก็ทำให้เข้าเคลิบเคลิ้มไม่แพ้กัน ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ตามซอกคอ จมูกโด่งคมสันลากไล้ไปตามลำคอระหงจนถึงปลายคาง ก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเข้าใกล้ริมฝีปากอวบอิ่มรูปกระจับซึ่งเผยอขึ้นเล็กน้อย แต่บางครั้งก็เบียดเข้าหากันจนเป็นสีซีด
ชายหนุ่มมองพลางลอบกลืนน้ำลายอยู่ครู่หนึ่ง เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าปากใครสักคนน่าจูบ หากแล้วเขาก็รีบปัดความคิดนั้นทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะผละใบหน้าออกมา จากนั้นก็ยืดตัวไปหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่
“มะ...ไม่ให้ลีฟทำให้เหรอคะ” จรัสรักเอ่ยถามเสียงสั่น เธอจำได้ว่าครั้งที่แล้วเธอทำให้เขาก่อน ทว่าครั้งนี้เธอยังไม่ได้บริการเขาเลย
“ไม่ต้อง” จิณณ์ตอบพร้อมขยับตัวเข้าไปใกล้ แก่นกายแข็งขืนพรักพร้อมตั้งแต่รอให้หญิงสาวอาบน้ำเสร็จ ไม่มีความมีความจำเป็นที่เธอจะต้องทำให้
แม้จะไม่ใช่ครั้งแรก ทว่าชายหนุ่มก็ยังใจเย็นเพราะรู้ว่าเธอยังใหม่ในเรื่องนี้ เขาค่อย ๆ สอดส่งความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรัก ปลายนิ้วคอยปัดป่ายปุ่มกระสันเพื่อเร่งให้กายสาวผลิตน้ำหวานออกมาอย่างต่อเนื่อง และไม่นานก็สามารถเข้าไปได้สำเร็จ
จากนั้นเสียงครางหวานก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คละเคล้าไปกับเสียงครางครืนในลำคอ และเสียงคำรามทุ้มต่ำเมื่อถึงปลายทางแห่งความสุขสม จรัสรักถูกจับพลิกกายไปมา ได้เรียนรู้ทวงท่าใหม่ ๆ เพิ่มเติมอีกหลายท่า เครื่องป้องกันชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกฉีกใช้
กระทั่งเวลาล่วงเลยจนเกือบถึงตีสาม ร่างบอบบางอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง จิณณ์จึงเร่งสะโพกโหมกระหนำรัวเร็ว ก่อนจะรีบดึงอาวุธร้ายออกมา รูดถุงยางอนามัยทิ้ง แล้วปลดปล่อยสายธารแห่งความสุขลงบนหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว
ชายหนุ่มผละออกจากร่างบางทันทีหลังจากเสร็จกิจ เขาเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูที่พันรอบเอว จิณณ์หยิบเสื้อผ้ามาแต่งกายทีละชิ้น มองไปที่เตียงก็เห็นว่าจรัสรักดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มจนถึงคอ แต่สายตาเธอจ้องมาที่เขาคล้ายมีคำถาม
รอจนกระทั่งเขาแต่งตัวเสร็จ เธอจึงตัดสินใจเอ่ยถาม
“เอ่อ...คุณจ่ายเงินให้ลีฟได้วันไหนคะ”
“บอกเลขบัญชีเธอมาสิ” เขาหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมา เงยหน้ารอฟังเลขที่บัญชีจากหญิงสาว
แววตาคู่สวยฉายความดีใจอย่างปิดไม่ปิด เธอรีบบอกหมายเลขพร้อมเพย์ของตัวเองไป เขาก้มหน้ากดโทรศัพท์เพียงแค่ครู่เดียว จากนั้นก็เงยขึ้นมาพร้อมกับเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของเธอที่ดังขึ้น
“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้เขา
“เบอร์มือถือเชื่อมกับไอดีไลน์ใช่ไหม”
“เชื่อมค่ะ”
“ครั้งหน้าผมจะติดต่อผ่านทางนั้น”
“ได้ค่ะ”
“แล้วก็อย่าให้มีเหตุการณ์เหมือนวันนี้อีก ถ้าผมรู้ว่าคุณยังรับงานคนอื่น ข้อตกลงระหว่างเราจะยุติลงทันที ไม่มีข้อแม้ใด ๆ ทั้งนั้น เข้าใจใช่ไหม”
จรัสรักพยักหน้าพร้อมตอบ “เข้าใจค่ะ”
“ดี แล้วไว้ผมจะติดต่อไป” พูดจบจิณณ์ก็หมุนตัวเดินออกไปทันที
เมื่อประตูห้องถูกปิดลง จรัสรักก็รีบลงจากเตียงด้วยขาที่ยังสั่น ตรงไปค้นหาโทรศัพท์ในกระเป๋าซึ่งวางอยู่โต๊ะปลายเตียง ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นยอดเงินที่เพิ่งถูกโอนเข้ามา
หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท!
- ผู้เขียน
