บทที่ 19
จบกันแค่นี้
สองสัปดาห์ต่อมา...
“เพื่อนมึงอาการหนักสัส ๆ” กฤษณ์เอ่ยกับพีรัชขณะสายตาจ้องมองไปยังคนที่นอนหมดสภาพอยู่บนโซฟา ข้างหน้ามีขวดเหล้าที่ดื่มจนหมดแล้วหนึ่งขวด และมีขวดใหม่ตั้งอยู่ข้าง ๆ ทว่ายังไม่ทันได้เปิดดื่มก็เมาน็อกไปเสียก่อน
“เพราะมึงนั่นแหละ เรื่องนี้ต้องโทษมึงเลย” พีรัชโยนความผิดไปให้กฤษณ์ เพราะถ้ามันไม่คะยั้นคะยอชวนจิณณ์ไปเที่ยวบาร์ผู้หญิงเมื่อหลายเดือนก่อน เจ้าชายน้ำแข็งอย่างไอ้หมอก็คงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ “เรื่องนี้มึงผิดเต็ม ๆ เลยครับ”
“กูจะไปรู้ไหมว่ามันจะเอาเขาต่อมาเรื่อย ๆ ทุกทีก็เห็นซื้อกินแค่วันเดียวก็จบ วันนั้นมันยังบอกว่าไม่เอาอยู่เลย แม่งไปดีลกันท่าไหนวะ”
“กูว่าก็หลายท่าอยู่ จนท้องจนไส้ขนาดนี้ แถมยังโดนเสน่ห์เขาเข้าให้เต็ม ๆ เอาไงล่ะทีนี้”
กฤษณ์ส่ายหน้าหน่าย ๆ “กูก็ไม่รู้มัน ตอนแรกกูกะแค่แกล้ง ๆ เพราะคิดว่ามันคงไม่ได้ชอบแนวนี้”
“กูว่าเขาน่ารักออก
