บทที่ 18 ลูกเป็นอัจฉริยะแต่แม่ประสาทจะกิน

1545 คำ

ผลการตรวจไอคิวของลูกชายและลูกสาวยืนยันออกมาแล้วว่า ทั้งคู่เป็นอัจฉริยะ ความหนักใจก็เกิดขึ้นทันที ในประเทศไทยไม่รู้ว่าจะมีโรงเรียนที่สอนเด็กที่พิเศษแบบนี้ไหม “กลับกันดีกว่าครับลูก” เธอไม่พูดออกมา แต่เลือกจะพาลูกกลับบ้านแทน เดือนหนาวสังเกตใบหน้าของมารดาที่เครียดลงถนัดตา ก็ทำให้รู้สึกกังวล เพราะเขามีแค่มารดาเท่านั้นที่ดูแลเขามาตลอด การที่มารดาต้องเครียดหรือกังวลเกี่ยวกับเขาและน้องนั้น เขาไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยสักนิด “แม่ฮับ” เสียงเรียกของลูกชายทำให้คนเป็นมารดาต้องเลิกคิ้วหันมาสนใจลูกชายแทน “ว่ายังไงครับคนเก่งของแม่” “ป๋มรักแม่ฮับ” เด็กน้อยพูดพร้อมกับจูบที่แก้มของมารดา เพื่อให้กำลังใจไม่อยากให้คิดมาก “นู๋ก็รักแม่” น้องดาวที่เห็นพี่ชายประจบมารดาก็เอาด้วย ทั้งคู่พลัดกันหอมแก้มแม่ จนคนเป็นแม่ยิ้มอย่างมีความสุข ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอสัญญาว่าจะดูแลทั้งคู่ในดีที่สุด เสียงเรียกเข้า ข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม