เดือนหนาววิ่งออกมาด้านนอก พร้อมกับไม้ที่ตัวเองพอหาได้ เมื่อเห็นแม่ก้มๆ เงยๆ เข้าก็รีบเข้าไปตีเจ้าโจรนั่น
ปึกๆๆๆๆๆ!!!!!
“โอ๊ย....!!” นาคิมที่กำลังจะฟื้นดีแล้ว ตอนนี้นอนแน่นิ่งไปเลย
“เดี๋ยวลูก...หยุดก่อนไม่ใช่โจรครับ” ชลันธรต้องรีบจับลูกไว้ ก่อนจะได้ข้อหาฆ่าบุพการีตั้งแต่ยังเล็ก เธอส่ายหน้าให้กับนาคิม จะมาก็ปีนรั้วไม่กดเรียกกริ่งหน้าบ้านดีๆ ใครจะไปรู้คิดว่าโจร
ชลันธรพยุงเขาขึ้นแล้วก็ไปทิ้งไว้ที่โซฟา ก่อนจะไปอาบน้ำแล้วก็เปิดประตูให้น้อง กลัวน้องจะอยู่ในห้องคนเดียวแล้วจะร้องไห้
เดือนหนาวกับดาวเหนือลากเก้าอี้มานั่งเฝ้าคนที่นอนบนโชฟา และจ้องตาเขม็งไม่ให้คลาดสายตา
“พี่เขามาทำไม”
“เขาปีนเข้าบ้านเรา”
“เขาไม่มีบ้านอยู่หรือไง” ดาวเหนือถามอย่างใสซื่อ
“เขาอาจจะเป็นโจรหรือเปล่าพี่ แล้วตำรวจจะมาหรือยัง จะได้จับเขาไป” ดาวเหนือที่ขี้กลัวอยู่แล้วก็ลงจากเก้าอี้ของตัวเอง แล้วดึงเก้าอี้ขยับเข้า
