ห้องบรรทมพระชายา
“พระชายาเพคะ เหตุใดพระองค์จึงมาบรรทมที่นี่เล่าเพคะ ทะเลาะกับท่านอ๋องมาหรือเพคะ”
“อาจิง ข้าแค่ถามในสิ่งที่ไม่ควรถามเขาไปน่ะ แต่ข้าไม่ได้คิดระแวงเขาจริง ๆ นะ อยู่กับเขาหลายวันนี้ข้าก็พอดูออกว่าเขามิใช่คนเลวร้ายละโมบของผู้อื่น ข้าก็ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นพวกแต่งงานเพราะเงินเสียหน่อย”
“เช่นนั้นพระองค์ทั้งสองก็ไม่ควรต้องแยกห้องบรรทมเช่นนี้นะเพคะ แม่นมเคยพูดเอาไว้ว่าสามีภรรยา ยิ่งทะเลาะกัน ยิ่งไม่ควรแยกห้องมีสิ่งใดไม่เข้าใจกัน การนอนคุยกันมันดีกว่านั่งคุยเพคะ”
“เจ้าจะบ้าหรือ เหตุใดจึงพูดอะไรเช่นนั้นออกมาข้ากับเขายังไม่…”
นั่นสิ ใช่แล้ว นางไม่ใช่หลินเฟยลี่เสียหน่อย และไม่ใช่หลินเฟยเย่อีกด้วย นางไม่ใช่ใครทั้งนั้นที่จะมีสิทธิ์อยู่ตรงนี้ในฐานะพระชายาท่านอ๋อง
นางไม่มีสิทธิ์ขโมยความรักนี้ไปด้วยซ้ำไป นางมาที่นี่เพียงแก้แค้นแทนสองฝาแฝดที่ถูกฆ่าตายและตรวจสอบเงินที่ถูกยักยอกไปหลังจากนั้
