บทที่3 เรื่องร้าย
715 คำ
สองยายหลานหอบหิ้วกระเป๋าคนละใบออกมา โชคดีที่ยายสายใจอยู่กรุงเทพมานานจึงพอมีคนรู้จักที่จะหาห้องเช่าให้ได้ภายในวันนั้นเลย
@ภายในห้องเช่า
"ฉันขอโทษนะจ๊ะยาย ถ้าฉันไม่แอบเอาชุดนักศึกษาของคุณนิ่มมาใส่เรื่องมันก็คงไม่เกิด" เพลงพิณบอกอย่างรู้สึกผิด
"เอ็งไม่โดนวันนี้ วันหน้าก็ต้องโดนมันปล้ำเข้าสักวันอยู่ดี ไม่ต้องโทษตัวเองหรอก แล้วนี่เจ็บมากมั้ย"
"เจ็บไม่มากหรอกจ๊ะ ทายาเดี๋ยวก็หาย" ทั้งที่รู้สึกระบมไปทั้งหน้า แต่เพลงพิณก็ไม่อยากให้ยายไม่สบายใจ
"ถ้างั้นก็ออกไปซื้อยามาไป เดี๋ยวยายทาให้"
"จ๊ะ ยายรอแป๊บนึงนะ" ตอนเข้ามาเห็นว่าที่หน้าปากซอยมีร้านขายยาเล็กๆ อยู่ร้านหนึ่ง เพลงพิณไปซื้อยาที่ร้านนั้น เภสัชกรเห็นหน้าเธอก็แนะนำให้ซื้อยาแก้อักเสบและยาแก้ปวดมากินด้วย จากนั้นเธอก็เดินเลยร้านขายยาไปอีกหน่อยเพื่อซื้ออาหารตามสั่งใส่กล่องไปกินกับยายที่ห้อง
"เอ่อ ป้าคะแถวนี้พอจะมีงานให้ทำบ้างมั้ยคะ" ระหว่างที่รอเพลงพิณก็หางานทำไปด้วย
"จบอะไรมาล่ะ"
"มอหกค่ะ"
"จบแค่มอหกงานดีๆ มันไม่มีให้ทำหรอกนะรู้มั้ย"
"จะงานหนักงานเบาหนูไม่เกี่ยงหรอกค่ะ ขอแค่ได้เงินมาเลี้ยงยาย หนูทำได้หมด"
"ถ้างั้นลองไปสมัครที่ร้านสะดวกซื้อท้ายซอยดูสิ เห็นว่ากำลังเปิดรับสมัครพนักงานแคชเชียร์อยู่"
วันต่อมาเพลงพิณจึงเอาสำเนาบัตรประชาชนและวุฒิการศึกษามาสมัครที่ร้านสะดวกซื้อตามที่ป้าเจ้าของร้านตามสั่งแนะนำ
"พร้อมเริ่มงานเมื่อไหร่" พนักงานคนเก่าลาออกกะทันหัน เจ้าของร้านจึงรับเพลงพิณเข้าทำงานทันที
"เริ่มวันนี้เลยก็ได้ค่ะ"
"ถ้างั้นก็ไปเปลี่ยนชุดแล้วมายืนที่เคาน์เตอร์เดี๋ยวจะให้ต้นอ้อสอนงานให้" ต้นอ้อเป็นพนักงานที่ร้านมาหลายปี ทว่าอายุมากกว่าเพลงพิณเพียงแค่สามปี ทั้งร้านมีพนักงานอยู่สามคน รวมเธอด้วยก็เป็นสี่
"อันนี้เรียกว่าเครื่อง POS นะ" ต้นอ้อสอนงานน้องใหม่อย่างใจเย็น เพลงพิณเองก็หัวไวพอที่จะเรียนรู้งานได้อย่างรวดเร็ว
ด้วยอายุที่ไม่ห่างกันมากแถมต้นอ้อยังเป็นคนอัธยาศัยดี ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว
วันนี้เพลงพิณเข้างานกะเช้าจึงได้เลิกงานช่วงเย็น
"พิณกลับก่อนนะพี่อ้อ"
"จ้า พรุ่งนี้อย่าลืมมาแต่เช้านะ" ต้นอ้อต้องทำโอทีต่อจึงไม่ได้เลิกงานพร้อมกับเพลงพิณ
"ค่ะ"
ก่อนกลับเพลงพิณก็ได้แวะซื้อข้าวกับผลไม้สองอย่างจากรถเร่ที่ขับผ่านพอดี
แกร็ก...
"ยายจ๋า วันนี้มีส้มโอของโปรดยายด้วยนะ"
"..."
เมื่อมีเพียงความเงียบงันตอบกลับมาเพลงพิณก็ใจคอไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จนกระทั่งเดินมาเปิดประตูห้องน้ำก็เจอยายนอนฟุบหน้าคว่ำอยู่
"ยาย!!"
หญิงสาวไม่รอช้ารีบโทรเรียกรถโรงพยาบาลทันที
ทันทีที่มาถึงโรงพยาบาล หลังจากทำการทีซีสแกนสมอง หมอก็ทำการผ่าตัดทันที เนื่องจากพบว่าคนไข้มีรอยร้าวที่กะโหลกเป็นเหตุให้มีเลือดออกเป็นจำนวนมาก คาดว่าน่าจะลื่นล้มในห้องน้ำแล้วศีรษะฟาดพื้นอย่างแรง
"ยายอย่าเป็นอะไรนะจ๊ะ อยู่กับพิณก่อน" เพลงพิณเฝ้ารอหน้าห้องผ่าตัดอย่างใจจดใจจ่อ
จนกระทั่งสองชั่วโมงผ่านไป หมอก็ออกมาบอกเธอว่าการผ่าตัดผ่านพ้นไปด้วยดี หลังจากนี้ก็ต้องคอยดูอาการว่าเลือดในสมองหยุดไหลหรือยัง ทำให้ยายสายใจต้องนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาลต่ออีกหลายวัน ซึ่งเพลงพิณมารู้ทีหลังว่าโรงพยาบาลแห่งนี้เป็นโรงพยาบาลเอกชน ค่ารักษาจึงปาไปเกือบสามแสนบาท ถ้าไม่มีเงินมาจ่ายเธอก็ยังพายายออกโรงพยาบาลไม่ได้
- ผู้เขียน
