“โอ๊ะ!” หญิงสาวอุทานเมื่อขวดน้ำกลิ้งตกลงบนพื้นห้อง เธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหาย พยายามจะลงจากเตียงไปหยิบขวดน้ำ
“โอ๊ย!!!” ร้องอีกครั้งเมื่อยื่นมือไปเก็บขวดน้ำก็ถูกเหยียบด้วยรองเท้าส้นสูงของใครคนหนึ่ง
“ดูท่าพี่กำลังจะตายนะคะ แค่นี้ก็แทบจะไม่ไหว”
พิมพ์พรรณเยาะ หันไปมองสบตากับมารดาอย่างสะใจ ที่ได้แกล้งพี่สาว
“ใช่ ท่าทางจะแย่ อาการหนัก” กรรัมภาเสริมทัพบุตรสาวมองอย่างสาแก่ใจ
“โอ๊ย! ยกเท้าเดี๋ยวนี้นะ” เพชรน้ำหนึ่งน้ำตาไหลด้วยความเจ็บร่างกายเธออ่อนแรงเกินกว่าจะต่อสู้
“ขอร้องสิ กราบก็ได้ แล้วจะยอม” พิมพ์พรรณขยี้ปลายรองเท้ากับมือข้างที่ไม่มีสายน้ำเกลือ
“โอ๊ย! ไม่ โอ๊ย!” ยิ่งต่อต้านก็ยิ่งเจ็บจนแทบขาดใจ
เสียงประตูที่เปิดเข้ามาทำให้พิมพ์พรรณรีบยกเท้า เข้าไปประคองพี่สาวเอาไว้
“พี่หนึ่งเดี๋ยวพิมพ์ช่วย โอ๊ย!” พิมพ์พรรณร้องเสียงหลงเมื่อโดนผลัก เควินรับร่างของพิมพ์พรรณเอาไว้ ใบหน้าเคร่งเครียดเม
