58

1600 คำ

“อย่างนั้นเหรอ พอไปอยู่โรงพยาบาลไม่กี่วัน ห่างมือห่างไม้เลยทำอาการแบบนี้ใช่ไหม ไหนลองมาทบทวนความจำหน่อยสิ” เควินกระซิบชิดข้างหู ลึกๆ ในใจเขาคิดถึงอยากสัมผัสร่างหอมกรุ่นนี้จนแทบขาดใจ แต่สิ่งที่พูดออกไปหาใช่อย่างที่ใจถวิลหา “หยาบคาย ร้ายกาจ” อารมณ์ที่พยายามเก็บซ่อนไว้เปิดเผยออกมาในที่สุด เควินกระตุกยิ้มชอบใจเมื่อเห็นว่าเธอยั่วขึ้น “ทำหน้าที่หน่อยสิ ขัดดอกไปเรื่อยๆ จนกว่าพ่อเธอจะฟื้นขึ้นมาบริหารงานใหม่อีกครั้ง” เพชรน้ำหนึ่งถูกกดไปกับโซฟาตัวยาว เธอตัวแข็งทื่ออยากจะขัดขืนแต่เพราะคำพูดของเขาทำให้เธอต้องนอนนิ่ง หญิงสาวหลับตาพยายามไม่ต่อต้าน ให้เขาทำอะไรให้เสร็จๆ ไปซะ เธอจะได้ไม่ต้องทนอดสูอีกต่อไป เควินเลื่อนมือสัมผัสกับร่างน้อยที่นอนนิ่งไม่ไหวติง เธอพยายามต่อต้านเขา ชายหนุ่มรู้ดี แต่มีหรือที่เธอจะต่อต้านการปลุกเร้าเหนือชั้นของเขาได้ “ถึงช่วงนี้เธอจะผอมไปหน่อย แต่ก็อวบอิ่มบางส่วน” คนช่างสังเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม