สงคราม....
ผมมาจอดรอขวัญที่หน้าตึกซึ่งตอนนี้เกือบบ่ายสามแล้วคืออยากจะบอกว่าผมมารอตั้งแต่บ่ายโมงกว่าเพราะอยู่ที่บริษัทก็ไม่มีอะไรทำพอประชุมเสร็จผมก็บึ่งรถมานี่เลย และพอผมจะโทรถามว่าเธอเลิกเรียนกี่โมงผมก็ดันไม่มีเบอร์ของเธอเพราะผมไม่เคยขอและไม่เคยถามแล้วเธอก็ไม่ได้บอกด้วยผมก็เลยไม่รู้ว่าวันนี้ขวัญเลิกกี่โมงก็เลยมารอตั้งแต่บ่ายซะเลย และด้วยความที่ผมหิวน้ำก็เลยลงจากรถเพื่อหาร้านน้ำแต่เพียงแค่ผมก้าวขาลงจากรถเท่านั้นแล่ะสายตาของสาวๆหลายๆคนที่ไม่รู้กี่คนแต่น่าจะมากกว่าสิบจ้องมาที่ผมเหมือนผมเป็นตัวประหลาดพอผมเดินผ่านหน้าเสี่ยงกรี๊ดก็ไล่ตามหลัง ผมก็พอจะรู้ว่าตัวเองหล่อแต่เสียใจด้วยเพราะผมมีเมียแล้วครับผมไม่โสดแล้ว ผมหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาสวมอย่างเท่ห์ก่อนจะเดินเข้าไปในตึกโดยไม่สนใจเสียงกรี๊ดกร๊าดที่ดังตามหลัง คือกูไม่ใช่พระเอกซีรีย์เกาหลีไม่ต้องกรี๊ดขนาดนั้นก็ได้
และในขณะที่ผมกำลังยืนเลือกน้ำอยู่ที
