ของขวัญ....
"ทำไมไม่ขึ้นมานอนข้างบนดีๆ"
"ที่ฉันอยู่ตรงนี้ก็ต้องนอนตรงนี้ค่ะ"
"ฉัน...พี่....เอ่อ"
"นี่ก็ดึกแล้วคุณนอนเถอะค่ะฉันก็จะนอนแล้วเหมือนกัน" ฉันหันหน้าเข้ากำแพงหันหลังให้เขาแล้วล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยและเมื่อยล้าแม้จะยังไม่ง่วงเท่าไหร่ก็ตามอาจจะเป็นเพราะหลายวันมานี้ฉันเจอเรื่องราวมากมายจนแทบจะรับไม่ไหวทำให้ฉันนอนไม่ค่อยหลับมันเครียดไปหมดเพราะไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตของตัวเองต่อไปดี และในขณะที่ฉันกำลังข่มตาหลับไม่คิดอะไรมากจู่ๆร่างของฉันก็ถูกใครบางคนอุ้มขึ้นมาจากตรงที่ฉันนอนฉันรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรฉันก็เลยแกล้งทำเหมือนกับว่าตัวเองหลับไปแล้ว เขาอุ้มฉันขึ้นมานอนบนเตียงเหมือนเช่นทุกคืนที่ผ่านมาแล้วเขาก็จะนอนกอดฉันทุกคืนแม้ว่าอ้อมกอดของเขาจะทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นแต่มันก็แค่อุ่นกายแต่ใจของฉันมันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย ถ้าตอนนั้นเขาไม่ทำร้ายฉันไม่หลอกลวงฉันฉันคงมีความสุขมากกว่านี้
