หนึ่งอาทิตย์ต่อมา..
สงคราม.....
เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ที่ขวัญยังนอนไม่ได้สติแม้ว่าคุณหมอจะบอกว่าเธอปลอดภัยดีแล้วแต่เธอก็ยังไม่ฟื้น ผมเฝ้ารอให้เธอตื่นขึ้นมาและอยากให้เธอเห็นหน้าผมเป็นคนแรกผมอยากให้ขวัญรู้ว่าผมอยู่ข้างๆเธอไม่ได้ไปไหน สิ่งแรกที่ผมอยากจะบอกกับขวัญก็คือผมจะบอกกับเธอว่าผมรักเธอกับลูกของเรามากแค่ไหน ครับตอนนี้ผมกำลังจะเป็นพ่อคนขวัญท้องแล้วครับและโชคดีที่ลูกของผมไม่เป็นอะไรเลยขนาดคุณหมอเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าลูกของผมจะรอดเพราะขวัญตกบันไดลงมาแรงมากร่างกายของเธอก็ได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงโดยเฉพาะบริเวณศีรษะที่ถูกของแข็งกระแทก คุณหมอบอกว่ามันคือปาฏิหาริย์เพราะโดยทั่วไปถ้าขวัญได้รับความกระทบกระเทือนขนาดนี้ขวัญแท้งอย่างแน่นอนแต่นี่ลูกในท้องยังแข็งแรงเหมือนไม่ได้รับอันตรายอะไรเลย ผมอยากขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ที่ปกป้องคุ้มครองลูกเมียของผมให้ปลอดภัยแม้ว่าตอนนี้ผมย
