มิลลิหลับหูหลับตา กัดปากอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อข้อมือถูกรั้งให้ขึ้นไปนั่งบนหน้าตักแกร่งอีกครั้ง แล้วตอนนี้มันก็ไม่เหมือนกับนั่งตักของเขาแบบในตอนแรกอีกแล้ว เพราะตอนนี้เขาไม่ใส่อะไรเลย
ตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้า มีแต่ลำกายแข็งๆ ที่ตั้งชั้นโดนขาและก้นของเธอเวลาที่ต้องขึ้นไปนั่งคร่อม
“ทะ ทำไม ไม่คิดจะใส่ถุงเลย”
“ก็พาไปฉีดยาแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ท้องหรอก”
“คิดว่ามันปลอดภัยขนาดนั้นเหรอคะ”
“คิดมากเกินไปแล้วมิล ไม่ท้องหรอกน่า สรุปจะช่วยไหม” แข็งจนปวดจนจะไม่ไหวแล้ว ขืนเธอพูดเยอะ ไม่ยอมเสียบสักที จากที่กำลังอารมณ์ดีเดี๋ยวได้อารมณ์เสียขึ้นมาตอนนี้แน่ๆ
“มิล…”
“เอาแต่ใจตัวเองตลอดเลย”
“บ่น?” พอโดนย้อนถามก็ก้มหน้างุด แล้วคิดว่าเธอจะหนีเขาพ้นไหม ไม่มีทาง!
มิลลิขยับตัวขึ้นนั่งคร่อมบนตักของคนตัวสูงกว่า เขาใช้มือของตัวเองดันต้นขาของเธอขึ้นเล็กน้อย ชักรูดความแข็งขึงก่อนจะจ่อที่ร่องแล้วดึงตัวเธอลงให้ตรงนั้นข
