ณ ห้องเก็บของส่วนตัวของมิน
แอด~
เมื่อประตูบานไม้เคลือบเงาถูกเปิดออก
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของลาเวนเดอร์ที่เธอเคยตั้งใจวางไว้ในทุกมุม
ก็โชยออกมาต้อนรับทันที
ห้องนี้ไม่ใช่เพียงที่เก็บของ
แต่มันคือ หัวใจของเธอ
บนผนังมีกรอบรูปเล็ก ๆ ของแม่
โต๊ะไม้สีอ่อนวางตุ๊กตาที่แม่เย็บให้
ตู้กระจกเรียงรายด้วยกระเป๋าแบรนด์หรูที่ป๊าซื้อให้ในวันสำคัญต่าง ๆ
ทุกอย่างเต็มไปด้วยความทรงจำที่เธอไม่เคยยอมให้ใครแตะต้อง
มินเดินลึกเข้าไป
มือเรียวยกขึ้นปัดผมออกจากหน้า
เธอกำลังจะเปิดตู้ใบใหญ่เพื่อหยิบกระเป๋าใบล่าสุด
ชาแนลรุ่นลิมิเต็ดที่ป๊าซื้อให้ตอนวันสอบติดมหาลัย
กริ๊ก…
บานตู้เปิดออก
แต่ชั้นที่ควรจะมีกระเป๋าใบโปรดที่ไม่เคยได้จับ วางสวยงามอยู่ตรงกลาง
กลับว่างเปล่า
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันแทบผูกปม
หัวใจมินกระตุกวูบ รู้สึกไม่ชอบมาพากลอย่างบอกไม่ถูก
“เอ๊ะ…ทำไมไม่มีอยู่ล่ะ”
เธอก้มลงมองทุกชั้น ไล่สายตาไปเรื่อย ๆ
