ยามจื่อ [23:00-00:59] เฟิงหรานเดินคอตกกลับเข้าจวน หลังจากถูกคนตัวเล็กยื่นคำขาดว่าให้กลับ คราแรกเขาก็อิดออด จนหรูซินบอกว่าจะไม่พูดกับเขาหากยังคงดื้อดึงที่จะค้างคืนด้วย เรื่องที่คุยกันนางก็ไม่ยอมรับปาก
“ท่านอ๋อง เหตุใดถึงกลับมาพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมคิดว่าพระองค์จะค้างอยู่ที่นั่นเสียอีก เห็นหายไปตั้งครึ่งชั่วยาม เราก็เลยไม่รอ” จงเหรินเอ่ยขึ้น ก่อนจะรินชาให้ผู้เป็นนาย
“หากมีคนถามเจ้าว่า…แน่ใจหรือว่าไม่เคยพรากชีวิตของสตรีใดเลย…เป็นพวกเจ้าสองคนจะคิดเป็นเช่นไร”
“โอ๊ย…เช่นนี้ก็แน่นอนว่านางต้องรู้ว่าคนคนนั้นต้องเคยสังหารสตรีมาก่อนน่ะสิพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเคยอ่านนิยายของบัณฑิตจาง แนวนี้เลย สืบสวนเชิงลึก” คนสนิทตอบเสียงฉะฉาน จนสหายต้องสะกิดให้มองผู้เป็นนาย
“หมายความว่านางรู้หรือว่าข้าเคยทำให้ซูเฟยตาย”
คำถามนี้ทำเอาคนสนิทถึงกับอึ้ง ตัวเฟิงหรานเองก็รู้สึกไม่ต่างกันนักเมื่อเอ่ยออกไปแล้ว
“เป็นไปไม่ได้หรอ
