สองวันผ่านไป
จวนสกุลเฉียวก็ยังคงความโศกเศร้า มีเหล่าขุนนางมาร่วมงานมากมาย ยกเว้นเพียงจินอ๋องที่ฮูหยินเฉียวไม่ยอมต้อนรับ แม้ว่าสามีจะตำหนิไปหลายรอบ ก่อนนั้นนางเป็นคนสนับสนุนบุตรสาวรับตำแหน่งชายาอ๋องเอง ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าอาจจะเกิดเหตุร้ายกับมู่หลิง แต่ก็ยังไม่ยอมห้าม
ทว่าท่ามกลางความวุ่นวายของแขกเหรื่อที่มาเซ่นไหว้ไว้อาลัยคนจากไป สองร่างของนายบ่าวกำลังแอบอยู่ที่มุมเรือน เพื่อหนีออกจากจวน
“ประตูหลังไม่มีคนแล้วเจ้าค่ะ” ฟูชิงเอ่ยก่อนจะเดินนำหรูซินออกไปนอกจวนตอนยามเซิน [15:00-:16:50]
“พี่ส่งข่าวให้เขาไปพบข้าที่ด้านหลังของจวนเลยนะ” บอกคนของตนก่อนจะแยกกัน ฟูชิงเดินเข้าหน้าจวนอ๋อง ส่วนผู้เป็นนายเดินลัดเลาะตามกำแพงไปด้านหลัง
หนึ่งเค่อต่อมา ร่างสูงของจินอ๋องมุ่งตรงมาที่ประตูหลังของจวน ซึ่งมันต้องผ่านเรือนเล็กก่อนออกไป ทำเอาใจแกร่งวูบไหวยามเมื่อมองเห็นมัน นัยน์ตาคมหม่นลงทันที
“ท่านอ๋องมีอันใด
