ฮุ่ยหรานและชายแกอีกคนเดินตรงไปที่ทางขึ้นกำแพง พร้อมตระกร้าอาหาร
"พวกเจ้าเป็นใครกัน ขึ้นมาบนนี้ในยามนี้ทำไม"
เสียงของทหารนายหนึ่งเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่ามีคนเดินขึ้นมา
"ใต้เท้า ท่านรองแม่ทัพสั่งให้ทำขนมเลี้ยงฉลองที่จับตัวผู้ที่ทำอาวุธได้ขอรับ ก็เลยให้พวกข้านำขนมมาแจกจ่าย ให้กับทหารที่เฝ้ากำแพงด้วย พอดีว่าพวกข้าน้อยมีคนไม่มากเลยทำออกมาช้าน่ะขอรับ ขอใต้เท้าอภัยด้วย"
"เอ่อใช่ ข้าก็ได้ยินมาว่าจับตัวคนที่ทำอาวุธสังหารนั้นได้แล้ว เห็นว่าเป็นหญิงเสียด้วยนะ ข้ายังได้ยินว่ารัชทายาทพอพระทัยมาก จนเอ่ยว่าจะรับนางเป็นชายาเลยล่ะ"
"มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ ทำไมเจ้าถึงรู้ดีนักล่ะ"
"ข้าไม่รู้ได้อย่างไร ในเมื่อหญิงสาวที่ข้าเกี้ยวอยู่ตอนนี้เป็นบ่าวรับใช้ที่เรือนนั้น ข้าก็ต้องรู้สิฮ่าฮ่า"
เสียงหัวเราะ และเคี้ยวขนมที่หยิบมาใส่ปาก ของเหล่าทหารที่ต่างก็แย่งกันกิน ทำให้คนที่ยืนถือตระกร้ายิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อ
