จิดาภาลอบมองเสี้ยวหน้าของคนรักหนุ่มด้วยความอึดอัดอยู่หลายครั้ง ก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง...
ในเมื่อเธอตงลงปลงใจที่จะคบหาเป็นแฟนกับเขาแล้ว เธอก็ควรซื่อสัตย์ ไม่มีความลับกับเขาอีก
หญิงสาวจึงคิดว่าควรจะสารภาพเรื่องที่เธอแอบเข้ามาในไนต์คลับของเขา เพื่อเก็บข้อมูลไปสร้างหนังเรื่องใหม่ของพี่ชาย เพราะเป็นสิ่งไม่ถูกต้องที่เธอทำตัวลับๆ ล่อๆ เหมือนโจรผู้ร้ายหรือสปายแฝงตัวเข้ามาแบบนั้น
เธอไม่อยากให้ฌอห์นเข้าใจผิดจนกลายเป็นปัญหาต่อกันในภายหลัง…
จิดาภาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ รวบรวมความกล้าอยู่หลายอึดใจ กว่าจะอ้าปากเรียกเขา
“เออ...”
“ว่าไง” ฌอห์นตอบเสียงนุ่ม แม้จะยังไม่เงยหน้าจากกองเอกสารที่เขาเซ็นชื่ออยู่
“คือ...ฉันมีเรื่องอยากจะสารภาพกับคุณค่ะ” เธอกลั้นใจบอกออกไปในที่สุด
“ใช่เรื่องที่เธอแอบมองฉันอยู่รึเปล่า”
เขาวางปากกา เงยหน้ามองเธออย่างล้อเลียน
“คุณรู้!” เธอเบิกตาโพลง
“จะไม่รู้ได้ไง ก็เธอ
