บทที่ 17 สังหรณ์ 2

1173 คำ

เจ้าพ่อหนุ่มยิ้มพราย ดูแล้วช่างเซ็กซี่จนเธออยากจะร้องกรี๊ดๆ ด้วยความคลั่งไคล้ รีบขอสมัครเป็นแฟนคลับเบอร์หนึ่งของเขา และดูเหมือนเขาจะรู้ตัว จึงยิ่งยื่นหน้าหล่อๆ เข้ามาใกล้ ทำให้หัวใจเธอเต้นโครมครามจนไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมเขา แค่พริบตาเดียว... คนเจ้าเล่ห์ก็ทาบทับริมฝีปากแนบชิดริมฝีปากเธอ จูบคลึงเคล้าอย่างวาบหวามดื่มด่ำ ค่อยๆ ลากไล้ริมฝีปากนวดคลึงกระตุ้นเร้าอารมณ์ของเธอให้ตื่นตัวอย่างอ้อยอิ่ง เนิบนาบ ดูดดึงสลับกับเล็มเลียอย่างซ่านใจ ตั้งใจทรมานเธอให้วาบหวิวไปถึงหัวใจ ลิ้นสากร้อนของเขาค่อยๆ ตวัดซอกซอน และเล็มไปเรื่อยๆ สอดไล้วนเลียรอบริมฝีปากของเธอ ก่อนจะแทรกลึกลงไปข้างใน กวาดชิมน้ำผึ้งหวานทั่วทั้งโพรงปาก ดูดซับจนชื่นฉ่ำ ความต้องการในตัวโหมแรงจึงฉกลิ้นเกี่ยวพันลิ้นเธออย่างร้อนแรง โลมรัดพัวพันจนสมองเธอเริ่มพร่าเลือน ในหัวขาวโพลน แล้วบดจูบอย่างดูดดื่มจนเธอกลั้นเสียงไม่ไหว เผลอครางออกมาอย่างรัญจวนใจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม